آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

تجربه نشان داده كه اگر مسائل تربيتى تحت انضباط و شرائط معين قرار نگيرد عده اى آن را فراموش مى كنند. بنابراين، اين مسائل حتماً بايد در اوقات معين و تحت انضباط دقيق باشد تا كسي بهانه اى براى ترك آن نداشته باشد و مهم تر اين كه انجام اين عبادات در وقت معين و به صورت دسته جمعى داراى شكوه و عظمتی خاص و غير قابل انكار است و در حقيقت يك كلاس بزرگ انسان سازى تشكيل مى دهد.

بعضى مى گويند ما منكر فلسفه و اهميت «نماز» و اثرات تربيتى آن نيستيم اما چه لزومى دارد كه در اوقات معينى انجام شود؟ آيا بهتر نيست كه مردم آزاد گذارده شوند و هر كس به هنگام فرصت و آمادگى روحى اين وظيفه را انجام دهد؟
‏تجربه نشان داده كه اگر مسائل تربيتى تحت انضباط و شرائط معين قرار نگيرد عده اى آن را به دست فراموشى مى سپارند و اساس آن به كلى متزلزل مى گردد، اين گونه مسائل حتماً بايد در اوقات معين و تحت انضباط دقيق قرار گيرد تا هيچ كس عذر و بهانه اى براى ترك كردن آن نداشته باشد به خصوص اينكه انجام اين عبادات در وقت معين مخصوصاً به صورت دسته جمعى داراى شكوه و تأثير و عظمت خاصى است كه قابل انكار نمى باشد و در حقيقت يك كلاس بزرگ انسان سازى تشكيل مى دهد.(1)،(2)