آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«عهد جديد» مهم ترين كتابهای مذهبى مسيحيان است كه در برابر «عهد قديم» قرار دارد و شامل انجيل مَتّى، انجيل مُرقُس، انجيل لوقا، انجيل يوحنّا، كتاب اعمال رسولان يا اعمال حواريّون، چهارده رساله از 27 رساله عهد جديد، نامه «يعقوب»، نامه‌هاى «پطرس»، نامه‌هاى «يوحنّا»، نامه «يهودا» و مكاشفه «يوحنّا» مي‌ باشد.

مهم ترين كتاب مذهبى مسيحيان كه تكيه گاه عموم فِرَق مسيحى است و همچون كتاب آسمانى روى آنها تكيه مى‌كنند - در حالى كه هيچ يك صورت كتاب آسمانى ندارد - مجموعه‌اى است كه آن را «عهد جديد» مى‌نامند؛ در برابر تورات و كتاب‌هاى يهود كه «عهد قديم» ناميده مى‌شود.
عهد جديد كه مجموع آن بيش از يك سوم عهد قديم نيست، از 27 كتاب و رساله هاى پراكنده در موضوعات كاملاً مختلف تشكيل يافته که به اين ترتيب است:
1. انجيل مَتّى(1)
اين انجيل به وسيله «متّى» كه از شاگردان دوازده گانه عيسى(عليه السلام) بود، در سال 38 ميلادى و به عقيده برخى ديگر بين سال‌هاى 50 تا 60 ميلادى نگارش يافته است(2) و به اين ترتيب معلوم مى‌شود كه اين انجيل مدّتى بعد از مسيح نوشته شده است.
2. انجيل مُرقُس(3)
«مرقس»، طبق تصريح كتاب قاموس مقدّس، از حواريّون نبود؛ ولى انجيل خود را زير نظر پُطرُس تصنيف كرد(4) مرقس در سال 68 ميلادى كشته شد و مى‌گويند وى مؤسّس كليساى اسكندريه بود.(5)
پُطرُس يا پَطرُس، از شاگردان دوازده گانه معروف عيسى(عليه السلام) و از اصحاب خاصّ او بود كه نوشته‌اند: وى در سال 10 قبل از ميلاد تولّد و در سال 67 ميلادى وفات يافت و به اين ترتيب، انجيل مرقس نيز مدّت‌ها پس از عيسى(عليه السلام) نگارش يافته است.
3. انجيل لوقا
«لوقا» رفيق و همسفر پولُس رسول بود و پولس مدّتى پس از عيسى به دين مسيح گرويد و در زمان وى يهودى متعصّبى بود. وفات لوقا را در حدود سال 70 ميلادى نوشته‌اند و به گفته نويسنده قاموس مقدّس، تاريخ نگارش انجيل لوقا به زعم عمومى تخميناً 63 ميلادى است.(6)
4. انجيل يوحنّا
«يوحنّا» از شاگردان مسيح و از رفقا و همسفران پولس است و به گفته نويسنده قاموس مقدّس، شهادت غالب نقّادين تأليف آن را اواخر قرن اوّل نسبت مى‌دهد... و اين انجيل بعد از اناجيل ديگر منتشر شده است.(7)
از بيانات فوق و از مندرجات اين چهار انجيل كه عموماً داستان كشته شدن مسيح و حوادث بعد از آن را شرح مى‌دهند به خوبى ثابت مى‌شود كه همه اين اناجيل سال‌ها بعد از مسيح نگاشته شده و حتّى مؤلّف دو انجيل از اين چهار انجيل، غير از شاگردان مسيح بوده‌اند.
5. كتاب اعمال رسولان يا اعمال حواريّون كه پنجمين كتاب عهد جديد است، از تصنيفات «لوقا» بوده و آن را مانند خاتمه‌اى بر انجيل خود نوشته و هم تاريخى است درباره كليساى قديم يعنى از سال 30 تا 63 ميلادى. اين كتاب حاوى اعمال همه حواريّون نيست؛ بلكه تمام اعمال «پطرس» و «پولس» در آنجا مذكور است(8) «لوقا» بنياد اعمال و زحمات و تعليمات دين مسيح را در انجيل خود بيان مى‌كند و در كتاب اعمال رسولان انتشار آن را بيان كرده است.(9)
از بيانات مزبور، اجمالاً وضعيّت اين كتاب و مندرجات آن روشن شد. در ضمن استفاده مى‌شود كه تاريخ تأليف آن پيش از سال 63 ميلادى نبوده؛ زيرا وقايعى مربوط به اين سال در آن ثبت شده است. نويسنده كتاب قاموس مقدّس نيز تأليف آن را در سال 63 يا 64 تأييد مى‌كند (اشاره كرديم كه لوقا جزءِ شاگردان مسيح نبود).
6. پس از كتاب اعمال رسولان، چهارده رساله از 27 رساله عهد جديد را نامه هاى پولس تشكيل مى‌دهد كه به نقاط مختلف و طوايف گوناگون نوشته است. بعضى از اين نامه ها طولانى و متجاوز از بيست صفحه است (مانند نامه به روميان) و بعضى از آنها بسيار كوتاه و چيزى در حدود يك صفحه است (مانند نامه پولس به فليمون، از شخصيّت‌هاى مسيحى معاصر وى).
پولس خود از شاگردان مسيح نبود. او در اصل يهودى اى سرسخت و متعصّب بود و با مسيحيان مخالفت شديد داشت. مى‌گويند در سال 37 ميلادى در راه دمشق مسيح بر او آشكار گشت و ايمان آورد و در زمره مبلّغان فعّال و پركار دين مسيح درآمد. وى براى تبليغ مسيحيّت مسافرت هاى بسيارى به نقاط مختلف كرد و بين سال‌هاى 60 تا 70 ميلادى كشته شد.
نويسنده قاموس مقدّس، تاريخ انتشار نامه‌هاى چهارده گانه او را بين سال‌هاى 52 و 67 ميلادى مى‌داند.
7. بيستمين رساله از كتاب ها و رساله هاى 27 گانه عهد جديد نامه «يعقوب» است. نويسنده قاموس مقدّس مى‌گويد: زعم عموم اين است كه اين رساله را يعقوب برادر مسيح در اورشليم تخميناً در سال 45 ميلادى نگاشت. اگر اين تاريخ صحيح باشد اين رساله زودتر از تمام نوشته‌هاى ديگر عهد جديد تأليف شده است.(10)
اين رساله مجموعه نصايحى است كه يعقوب به يهوديان تازه مسيحى شده آن زمان نوشته است. ضمناً بايد دانست كه دو تن از دوازده شاگرد مسيح، يعقوب نام دارند كه يكى را يعقوب كبير و ديگرى را يعقوب صغير مى‌نامند. در اينكه آيا اين يعقوب برادر مسيح همان يعقوب صغير است و همچنين در اينكه آيا اين يعقوب برادر مادرى مسيح (از مريم) يا برادر پدرى او (از يوسف نجّار به عقيده آنها) بوده، اختلاف است.
8. نامه هاى پطرس؛ رساله 22 و 23 عهد جديد از نامه‌هاى پطرس تشكيل يافته است.
پُطرُس(11) از شاگردان دوازده گانه مسيح (حواريّون) بلكه از اصحاب خاصّ او بود؛ زيرا در ميان حواريّون برخى افراد بيشتر مورد توجّه هستند كه پطرس يكى از آنهاست. نويسنده كتاب قاموس مقدّس مى‌گويد: احتمال كلّى دارد كه وى در سال 66 يا 68 ميلادى جهان را بدرود گفته باشد. بعضى معتقدند انجيل مرقس نيز زير نظر پطرس نگارش يافته است.
امّا در مورد دو نامه فوق كه پطرس به عنوان كليساهاى آسياى صغير و يهوديان جديد الايمان و جديد الايمان هاى قبايل ديگر نگاشته، احتمال مى‌رود كه نامه اوّل آن در حدود سال 48 ميلادى يا بعد از آن نوشته شده باشد، چون به پاره‌اى از حوادث سال 48 ميلادى در آن اشاره شده است. نامه دوم نيز مسلّماً بعد از اين تاريخ بوده است. مضمون اين نامه‌ها، نصايح و پند و اندرزهايى است كه پطرس به تازه مسلمانان آسياى صغير و امثال آنها داده، كه نه جنبه وحى دارد و نه كتاب آسمانى.
9. نامه هاى يوحنّا؛ پس از نامه‌هاى پطرس به سه فقره از نامه‌هاى يوحنّا برخورد مى‌كنيم كه به ترتيب رساله هاى 23 و 24 و 25 عهد جديد را تشكيل مى‌دهند. اين نامه ها را يوحنّا كه از حواريّون دوازده گانه است نگاشته. يكى از اين نامه ها جنبه عمومى دارد و ممكن است كه به ضميمه انجيل خود به عنوان پاسخ به ايرادهايى نوشته كه برخى مخالفان به شخصيّت عيسى داشته‌اند. دو نامه ديگر جنبه خصوصى دارد كه يكى از آنها را براى زن ناشناسى به عنوان مبهم «خاتون» كه احتمال مى‌دهند از زنان باشخصيّت و كاردان مسيحى بوده نوشته و نامه دوم خطاب به شخصى به نام «غايوس» است كه او را براى صفات نيكى كه داشته مدح و ستايش مى‌كند.
صاحب كتاب قاموس مقدّس در مورد غايوس احتمال مى‌دهد كه او از رفقا و ميزبانان پولس است كه در برخى سفرهاى تبليغى پولس همراه او بوده است.
وى مى‌گويد: عموماً معتقدند كه نامه‌هاى يوحنّا در اُفسس(12) به سال‌هاى 96 تا 98 ميلادى نگارش يافته است.
از مطالب مزبور روشن شد كه نامه‌هاى يوحنّا نيز همان وضعيّت ساير نامه‌ها و رسالات عهد جديد را دارد، افزون بر اينكه دو فقره از اين نامه‌ها جنبه خصوصى دارد.
10. نامه يهودا؛ رساله 26 عهد جديد نامه يهودا است. اين نامه ظاهراً به سال 66 ميلادى منسوب است و به منظور تحذير از پيروى معلّمان دروغين و شركت در فساد نوشته شده است.(13) نويسنده اين نامه كه مربوط به شرايط خاصّ آن روز و مبارزه با افراد به اصطلاح منحرف آن زمان بوده، از شاگردان دوازده گانه مسيح به نام يهودا است. ماهيّت اين نامه نيز از بيانات مزبور معلوم شد.
11. مكاشفه يوحنّا؛ آخرين قسمت عهد جديد مكاشفه يوحنّا است كه مى‌گويند آن هم در شهر افسس و تخميناً در سال‌هاى 96 تا 98 ميلادى نوشته شده است.(14) از مندرجات اين رساله به خوبى برمى‌آيد كه آن شرح خواب عجيب و غريبى است كه يوحنّا ديده، او مشاهدات خود را در اين خواب كه آميخته با نصايح و موعظه هايى است شرح مى‌دهد و به نام «مكاشفه» معروف شده است.
اين بود وضعيّت اناجيل و ساير رساله‌هاى عهد جديد و چگونگى پيدايش آنها و مضامينى كه در بر دارند.(15)