آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در اسلام نه تنها به مسأله آموزش تيراندازى و اسب سوارى تشويق شده، بلكه اجازه مسابقه و شرط بندى و برد و باخت را نيز در آن داده است؛ با اينكه اسلام در مسأله قمار و برد و باخت بسيار سخت گير است و آن را يكى از گناهان كبيره مى شمرد؛ ولى اين موضوع را به خاطر فلسفه هاى روشنى كه دارد استثناء كرده است.

در اسلام نه تنها به مسأله «آموزش تيراندازى و اسب سوارى» تشويق شده، بلكه اجازه مسابقه و شرط بندى و برد و باخت را نيز در آن داده است؛ با اينكه اسلام در مسأله قمار و برد و باخت بسيار سخت گير است؛ و آن را يكى از گناهان كبيره مى شمرد؛ ولى اين موضوع را به خاطر فلسفه هاى روشنى كه دارد استثناء كرده است.
امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: «اِنَّ الْمَلائِكَةَ لَتَنْفِرُ عِنْدَ الرِّهانِ، وَ تَلْعَنُ صاحِبَهُ ما خَلا الْحافِرَ وَ الْخُفَّ وَ الرِّيشَ وَ النَّصلَ»(1)؛ (فرشتگان به هنگام برد و باخت دور مى شوند و از آن نفرت دارند و صاحب آن را لعن مى كنند، مگر در مسابقات اسب سوارى و شتر سوارى و تيراندازى).
جالب اينكه مسابقات در حضور پيامبر(صلى الله عليه وآله)، و گاه با كمك مالى آن حضرت(صلى الله عليه وآله)، انجام مى گرفت از جمله در حديثى از امام سجاد(عليه السلام) مى خوانيم كه فرمود: «اِنَّ رَسُولَ اللهِ(صلى الله عليه وآله) اَجْرى الْخَيْلَ وَ جَعَلَ سَبَقَهَا اَواقِىَّ مِنْ فِضَّةٍ»(2)؛ (پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) دستور مسابقه اسب سوارى داد و مال المسابقه را مقدار قابل ملاحظه اى نقره قرار داد).
حتّى از بعضى از روايات استفاده مى شود پيغمبر(صلى الله عليه وآله) شخصاً در بعضى از مسابقات شركت فرموده و مسابقه داده است!(3)،(4)