آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

جسم انسان دائماً در حال تغيير و تبديل است؛ يعني بعد از حدود هفت سال، تمام اجزاى بدن جاى خود را به اجزاى جديدى مى دهد. حق آن است كه در روز قيامت، آخرين بدن زنده مى شود؛ زيرا قرآن فرموده: «مردگان از قبرها برمى خيزند» و اين به معناى بازگشت آخرين بدن است. ترجيح اين بدن بر ساير بدن ها اين است كه آخرين بدن، تمام صفات ويژه بدن های قبلی را در خود حفظ كرده؛ زيرا اجزايى كه جاى خود را به اجزاى آينده مى دهند صفات خويش را نيز به آنها منتقل مى سازند، به اين ترتيب آخرين بدن، عصاره تمام اعمال و اوصاف گذشته را در خود جاى داده است.

امروز ثابت گرديده كه جسم انسان دائماً در حال تغيير و تبديل است. تدريجاً ذراتى از ميان مى روند و ذرات ديگرى جانشين آن مى شوند و بعد از حدود هفت سال، تمام اجزاى بدن اوّل عوض شده و جاى خود را به اجزاى جديدى مى سپارند، درست مانند استخرى كه از يكسو به آهستگى آب در آن وارد شود و از سوى ديگر خارج مى گردد، بعد از مدتى مسلّماً تمام آب اين استخر عوض خواهد شد. بنابراين در طول عمر هفتاد سال، اين بدن ده بار عوض شده، آيا به هنگام بازگشت، تمام اين ده بدن بر مى گردد و انسان غول پيكرى قدم در عرصه محشر مى گذارد؟! يا يكى از آنها باز مى گردد؟ و اگر گفته شود يكى از اين بدن ها باز مى گردد كداميك از آنها خواهد بود؟ و چه ترجيحى در ميان آنهاست؟
اين سؤال نيز در حقيقت استبعادى بيش نيست؛ چه مانعى دارد تمام اين بدن ها باز گردد؟ ولى حق آن است كه آخرين بدن در آن روز زنده مى شود؛ زيرا قرآن مى گويد: «مردگان از قبرها برمى خيزند» و استخوان هاى پوسيده و خاك ها بار ديگر جان مى گيرند و اين به معناى بازگشت آخرين بدن است. ترجيحى كه اين بدن بر ساير بدن ها دارد اين است كه تمام صفات ويژه آنها را در خود حفظ كرده؛ زيرا اجزايى كه جاى خود را به اجزاى آينده مى دهند صفات خويش را نيز به آنها منتقل مى سازند، به اين ترتيب آخرين بدن عصاره تمام اعمال و اوصاف گذشته را در خود جاى داده است و اگر چشم واقع بينى باشد مى تواند تمام گذشته ها را در پيشانى آخرين بدن بخواند. البته اين هيچ منافاتى با آن ندارد كه در بهشت، مؤمنان صالح به صورت جوان شادابى محشور شوند، اين بدان مى ماند كه خاك هاى فرسوده يك خشت كهنه را گل كنند و در قالب نويى بريزند و به صورت خشت نويى درآيد.(1)