آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

مخالفان معاد جسمانی در يكي از ایرادها می گویند: «اگر تمام انسان ها با همین بدن مادی در رستاخیز باز گردند، خاک های روی زمین برای آن همه انسان کافی نیست». در پاسخ می توان گفت: 65 تا 70 درصد بدن هر انسانى آب و در حدود یک سوم وزن بدن را مواد معدنى و آلى تشکیل می دهد. يعنى يك انسان شصت كيلويى تقريباً بيست كيلو خاك و بقيه آب است. حال اگر وزن مخصوص خاك را دو برابر آب حساب كنيم يك متر مكعب خاك دو هزار كيلوگرم وزن خواهد داشت. اكنون در می یابیم كه يك كيلومتر مكعب خاك براى ساختن يكصد ميليارد انسان كافى است.

يكي از ايرادهايي كه در ارتباط با معاد جسمانى مطرح مى كنند اين است كه اگر بنا شود تمام افراد انسان در روز رستاخيز با همين بدن مادى باز گردند، اصولاً خاك هاى روى زمين براى آن همه انسان كافى نيست و به اين صورت گرفتار كمبود مصالح اصلى براى ساختمان اين همه انسان مى شويم! و اگر بگوييم اين انسانها به شكل كنونى نخواهند بود؛ بلكه تبديل به آدمك هايى خواهند شد بسيار كوچك و ريز، آن هم مطلب عجيب و باورنكردنى است.
پاسخ: كسانى كه اين سخن را مى گويند و مسأله كمبود خاكها و مصالح ساختمانى بدن آن همه انسان را مطرح مى كنند، در حقيقت گز نكرده پاره كرده اند! و تيرى در تاريكى پرتاب نموده اند كه متأسفانه به هدف نخورده است! چه خوب بود كه در اين گونه بحثها كه با اعداد و ارقام بايد سر و كار داشته باشيم، قلم و كاغذى به دست مى گرفتند و يك محاسبه اجمالى روى مطلب مى كردند تا بدانند چه اندازه گرفتار اشتباه شده اند!
اكنون بفرماييد قلم و كاغذ به دست گرفته، حساب كنيم: مى گويند 65 تا 70 درصد بدن هر انسانى آب است بنابراين مواد معدنى و آلى بدن يك انسان تقريباً در حدود يك سوم وزن بدن اوست، يعنى يك انسان شصت كيلويى تقريباً بيست كيلو - يا مقدارى كمتر - خاك و مواد آلى و معدنى دارد و بقيه آب است. حالا حساب مى كنيم كه اگر يك متر مكعب خاك داشته باشيم براى مصالح ساختمان بدن چند انسان كافى است؟
به آسانى مى توانيم دريابيم كه اين مقدار خاك (يك متر مكعب) براى بيش از يكصد نفر كفايت مى كند. اگر وزن مخصوص خاك را دو برابر آب حساب كنيم يك متر مكعب خاك دو هزار كيلوگرم وزن خواهد داشت كه اگر آن را تقسيم به عدد بيست (وزن مواد لازم براى هر انسانى) كنيم نتيجه صد مى شود. اكنون به خوبى مى توانيم بدانيم كه يك كيلومتر مكعب خاك يعنى قطعه زمينى كه طول و عرض و عمق آن يك هزار متر بوده باشد براى ساختن يكصد ميليارد انسان كافى است. يعنى در يك كيلومتر مكعب - به زبان ساده - يك ميليارد متر مكعب وجود دارد كه هر كدام براى ساختن يكصد انسان كافى است و به عبارت روشنتر: اين مقدار خاك مى تواند تقريباً 25 برابر جمعيت كره زمين را بسازد و تصديق مى كنيد اين مقدار خاك، وسعت ناچيزى از سطح كره زمين را اشغال مى كند.
حالا كه زحمت محاسبه را كشيديد بياييد در افق زمان نيز به سير و حركت بپردازيم: فكر مى كنيد حد متوسط عمر يك انسان چند سال است؟ و به تعبير ديگر: چند سال طول مى كشد كه يك نسل به كلى از ميان برود و نسل ديگرى جانشين آن گردد؟ فكر مى كنيد بيش از پنجاه سال باشد؟ نه، امروز كه بيش از اين نيست و در گذشته البته از اين كمتر بوده است. اكنون عدد 25 را كه در بالا داشتيم و معرف 25 نسل بود ضرب در عدد پنجاه سال كه متوسط عمر هر نسلى است مى كنيم، مى شود 1250 سال يعنى يك «كيلومتر مكعب خاك» براى ساختن ماده اصلى تمام انسان هاى روى كره زمين به مدت 1250 سال كافى است.
بنابراين اگر مجموع دوران تاريخ زندگى بشر را روى زمين فى المثل دوازده هزار و پانصد سال فرض كنيم، و باز فرض كنيم هيچ جزئى از بدن انسان جزء بدن فرد ديگر نشده باشد، فقط ده كيلومتر مكعب خاك كافى است كه مصالح بدن اين همه انسان را از نو تشكيل دهد و اگر طول عمر انسان را در كره زمين دو ميليون و پانصد هزار سال بدانيم! كه از آخرين جمجمه هاى پيدا شده به دست مى آيد و شايد نتوان از آن دورتر رفت، در اين صورت دو هزار كيلومتر مكعب خاك كافى است كه مصالح بدن اين همه انسان را در طول 2500000 سال تشكيل دهد، و مى دانيم اين مقدار خاك مقدار كمى از روى زمين را اشغال مى كند.
نتيجه اينكه اگر سطح مساحت كشور ايران را با عمق هزار متر خاك در نظر بگيريم مى تواند جواب نيازمندى مصالح جسمى ميلياردها ميليارد انسان را در طول دو ميليون و پانصد هزار سال بدهد، با اينكه كشور ما گوشه كوچكى از سطح كره زمين را اشغال كرده كه با يك نگاه سطحى روى نقشه جغرافيا وضع آن روشن مى گردد.
از مجموع آنچه گفتيم روشن مى شود كه ادعاى عدم كفايت خاك هاى كره زمين براى پاسخ گفتن به مواد لازم براى تشكيل بدن انسانها تا چه اندازه بى اساس است و مصداق همان «گز نكرده پاره كردن» مى باشد!(1)