پاسخ اجمالی:
شايد هنوز بسيارى فكر كنند زنبور عسل، شيره گلها را مكيده و در دهان خود جمع و در كندو ذخيره مى كند در حالى كه چنين نيست؛ بلكه شيره گل را به بعضى از حفره هاى درون خود (چينه دان) مى فرستند، و در آنجا كه حكم يك كارخانه كوچك مواد شيميائى را دارد، تغيير و تحوّلهاى مختلفى پيدا كرده و شهد گلها به عسل تبديل گرديده و مجدداً زنبور آن عسل را از بدن خود خارج مى كند.
پاسخ تفصیلی:
شايد هنوز بسيارى فكر كنند زنبور عسل، شيره گلها را مكيده و در دهان خود جمع و در كندو ذخيره مى كند در حالى كه چنين نيست؛ بلكه شيره گل را به بعضى از حفره هاى درون خود كه زنبورشناسان چينه دان گويند مى فرستند، و در آنجا كه حكم يك كارخانه كوچك مواد شيميائى را دارد، تغيير و تحوّل هاى مختلفى پيدا كرده و شهد گلها به عسل تبديل گرديده و مجدداً زنبور، آن عسل را از بدن خود خارج مى كند. عجيب اين كه سوره نحل از سوره هاى مكّى است و در منطقه مكّه، نه گل و گياهى وجود دارد و نه زنبورهاى عسل؛ ولى قرآن با اين ظرافت از آنها سخن مى گويد: «يَخرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُختَلِفٌ اَلوَانُهُ».(1)،(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.