آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

حرمت ازدواج با زنان پیامبر نوعی چاره اندیشی و پاسداشت حریم رسول خدا(ص) و حفظ دین و نیز جلوگیری از تحریف و انحراف مکتب پیامبر(ص) به شمار می آید و اینکه آنها احياناً ابزار دست عناصر خودخواه و ماجراجو در مسائل دینی، سياسى و اجتماعى واقع نشوند. انتساب به مردی بزرگ، همسران ایشان را موظف می کند که عملی انجام ندهند و یا در موقعیّتی (همسری افراد جاه طلب) قرار نگیرند که به شأن پیامبر خدا(ص) خدشه وارد شود.

در قرآن كريم درباره زنان پيغمبر دستورهاى خاصى وارد شده است. اولين آيه خطاب به زنان پيغمبر با اين جمله آغاز مى ‏شود: «يا نِساءَ النَّبِىِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ»(1)؛ (شما با ساير زنان فرق داريد).(2)
این دستورات مخصوص، به خاطر همین تفاوتی است که در آیه فوق به آن اشاره شده است؛ تفاوت در انتساب به مردی بزرگ، که این انتساب همسران ایشان را موظف می کند که عملی انجام ندهند و یا در موقعیّتی قرار نگیرند که به شأن پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) خدشه وارد شود و یا تبدیل به ابزار دست عناصر جاه طلب شوند.
چنانکه بعضى به عنوان انتقام ‏جويى و توهين به ساحت مقدس پيامبر(صلی الله علیه و آله) تصميم گرفته بودند پس از مرگ پیامبر همسرانش را به عقد خود درآورند، و آن را آشکارا و با جسارت تمام بیان می ‌کردند و از اين راه مى ‏خواستند ضربه ‏اى بر حيثيت آن حضرت وارد كنند؛ اما خدای متعال با وضع حکمی خاص برای همسران پیامبر و با دادن مقام ام المؤمنین به آنان و بیان حرمت ازدواج آنان پس از پیامبر(صلی الله علیه و آله)، توطئه را خنثی کرد.
علاوه بر این اگر اين مساله مجاز بود جمعى به عنوان اينكه همسر پيامبر(صلی الله علیه و آله) را بعد از او در اختيار خود گرفته‏ اند، ممكن بود اين كار را وسيله سوء استفاده قرار دهند، و به اين بهانه موقعيت اجتماعى براى خويش دست و پا كنند، و يا به عنوان اينكه آگاهى خاص از درون خانه پيامبر(صلی الله علیه و آله) و تعليمات و مكتب او دارند به تحريف اسلام پردازند، و يا منافقين مطالبى را از اين طريق در ميان مردم نشر دهند كه مخالف مقام پيامبر باشد.(3)
اين خطر هنگامى ملموس ‏تر مى ‏شود كه بدانيم گروهى خود را براى اين كار آماده ساخته بودند بعضى آن را به زبان آورده و بعضى شايد تنها در دل داشتند. از جمله كسانى را كه بعضى از مفسران اهل سنت در اينجا نام برده‏ اند طلحه است.(4)
خداوندى كه بر اسرار نهان و آشكار آگاه است براى بر هم زدن اين توطئه زشت يك حكم قاطع صادر فرمود و جلو اين امور را به كلى گرفت، و براى تحكيم پايه ‏هاى آن به همسران پيامبر(صلی الله علیه و آله) لقب ام المؤمنين داد تا بدانند ازدواج با آنها همچون ازدواج با مادر خويش است!
با توجه به آنچه گفته شد روشن مى‏ شود كه همسران پيامبر(صلی الله علیه و آله) باید از اين محروميت استقبال كنند.
چرا که در طول زندگى انسان گاه مسائل مهمى مطرح مى‏ شود كه به خاطر آنها بايد فداكارى و از خودگذشتگى نشان داد، و از بعضى از حقوق حقه خود چشم پوشيد، به خصوص اينكه هميشه افتخارات بزرگ مسئوليت هاى سنگينى نيز همراه دارد، بدون شك همسران پيامبر(صلی الله علیه و آله) افتخار عظيمى از طريق ازدواجشان با پيامبر(صلی الله علیه و آله) كسب كردند، داشتن چنين افتخارى نياز به چنين فداكارى هم دارد.
به همين دليل زنان پيامبر(صلی الله علیه و آله) بعد از او در ميان امت اسلامى بسيار محترم مى ‏زيستند، و از وضع خود بسيار راضى و خشنود بودند، و آن محروميت را در برابر اين افتخارات ناچيز مى‏ شمردند.(5)
بنابراین حرمت ازدواج با زنان پیامبر نوعی چاره اندیشی و پاسداشت حریم رسول خدا و حفظ دین، نیز جلوگیری از تحریف و انحراف مکتب پیامبر(صلی الله علیه و آله) به شمار می آید و اینکه آنها احياناً ابزار عناصر خودخواه و ماجراجو در مسائل سياسى و اجتماعى واقع نشوند.(6)