آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

نماز تراویح همان نمازهای مستحبی شب هاى ماه مبارک رمضان است که پیامبر(ص) و اهل‏بیت(ع) آن را به صورت فرادا می خواندند ولی اهل سنّت آن را به جماعت می خوانند و اوّلین بار عمر بن الخطاب این بدعت را بوجود آورد.

نماز تراویح همان نمازهای شب هاى ماه مبارک رمضان است که اهل سنّت آن را به جماعت می خوانند.
نمازهای مستحبی شب هاى ماه مبارک رمضان مورد قبول هر دو مذهب می باشد. امّا پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله)، امیرالمؤمنین(علیه السلام) و دیگر امامان اهل‏بیت (علیهم السلام ) همگى آن را مانند بقیه نمازهاى مستحبى به صورت فرادى می خواندند.
طبق نقل بخارى اوّلین بار عمر بن الخطاب دستور به جماعت داد و از کرده خود خشنود بود و می گفت‏ «نعم البدعة هذه ...»؛ (این چه بدعت خوبى است؟!) (1)
قسطلانى آن را تشریع عمر می داند، عمر آن را با تعبیر بدعت آورد؛ چون پیامبر براى مردم جماعت خواندن نماز تراویح را بیان نکرده و در زمان ابوبکر نبوده است. (2)
عینى: عمر تعبیر «بدعت» آورد؛ چون پیامبر جماعت را براى این نماز تشریع نکرد و در زمان ابوبکر هم نبود. (3)
قلقشندى: عمر اولین کسى است که جماعت رمضان را تشریع کرد و آن در سال 14 هجرى بود.(4)
بیهقى چهار روایت از قول امیرالمؤمنین نقل می کند و خودش سند همه را ضعیف می شمرد که در آن‏ها امیرالمؤمنین نماز تراویح را تأیید کرده‏ اند.
ائمه شیعه همگی نماز تراویح را بدعت و جماعت نماز مستحبى را حرام دانسته‏ اند .(5)
عبداللَّه بن عمر بشدت از آن نهى می کرده است.
در جواز به جماعت خواندن نوافل رمضان هیچ روایتى از پیامبر و اهل بیت پیامبر نرسیده است.(6)، (7)