آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابن تیمیه و پیروان او مدّعى بودند که با شناخت سیره سلف صالح انحرافاتى را که در طول چند قرن پدید آمده از میان بر مى دارند؛ در حالى که این نظریات ثمره اى جز جدایى مسلمانان از یکدیگر و خروج عده زیادی از آنها از اسلام و نفى بسیارى از عقاید و آداب اسلامى دربرنداشت.

از جمله کسانى که در خنثى شدن تلاش هاى عالمان آگاه و متعهّد که برای ایجاد وحدت اسلامى تلاش می کردند نقش به سزایى داشتند، را باید «سلفیّون» و خلف ایشان «وهابیان» نام برد. ابن تیمیه و شاگردان و پیروان مکتب او به بهانه طرح لزوم بازگشت به اسلام سلف، به بیان نظریات و عقاید سخیفى درباره مسائل گوناگون اسلامى به ویژه در باب توحید و شرک ـ پرداختند که با این نظریات، بسیارى از افکار و اعمال مسلمانان زیر سؤال مى رفت و شمار زیادى از یکتاپرستان از جرگه اسلام بیرون رانده مى شدند.
ابن تیمیه و پیروان او مدّعى بودند که براساس «اسلام سلف صالح» سخن مى گویند و انحرافاتى را که در طول چند قرن پدید آمده، از رهگذر شناخت «سیره سلف صالح» از میان بر مى دارند؛ در حالى که نیکوترین روش براى دریافت ارزش هاى اصیل اسلامى، بازگشت به قرآن و سنّت است و آگاهى از این که آورنده دین چه روشى را ارائه کرده و کدامین دستورات را عرضه داشته است.
به همین جهت است که دانشمندان دلسوز باید با تلاش پیگیر به نقد و بررسى افکار ابن تیمیه بپردازند و بر همه مسلمانان آشکار کنند که دیدگاه هاى او نه تنها منطبق بر اسلام راستین نیست بلکه با سیره سلف صالح نیز سازگارى ندارد.
آرى، روش ابن تیمیه در برخورد با مسائل اسلامى ثمره اى جز جدایى مسلمانان از یکدیگر و نفى بسیارى از عقاید و آداب اسلامى نداشت.(1)