پاسخ اجمالی:
امام على(ع) حتى در کتب امت هاى پیشین به عنوان «وصى رسول خاتم» معروف بوده؛ نصر بن مزاحم و خطیب بغدادى نقل کرده اند که على(ع) در مسیرش به صفّین، بر لشکرش عطش شدیدى وارد شد. حضرت آن ها را بر بالاى صخره اى آورد و سنگى را از جا کند، از زیر سنگ آب جارى شد و لشکر از آن سیراب شدند. نزدیک آن صخره دیر راهبى قرار داشت. او که از جریان مطلع شد نزد حضرت آمده، عرض کرد: این دیر به خاطر این آب ساخته شده و مطابق آنچه که در کتاب هاى ما آمده، سنگ روى این آب را به جز نبى یا وصى نبى برنخواهد داشت.
پاسخ تفصیلی:
با مراجعه به تاریخ پى مى بریم که امام على بن ابى طالب(علیه السلام) حتى در کتب امت هاى پیشین به عنوان «وصى رسول خاتم» معروف بوده است؛ به عنوان نمونه:
نصر بن مزاحم و خطیب بغدادى نقل کرده اند که امام على(علیه السلام) در مسیرش به صفّین، بر لشکرش در صحرا عطش شدیدى وارد شد. حضرت آن ها را بر بالاى صخره اى آورد. و با کمک آن ها سنگى را از جا کند. از زیر سنگ آب جارى شد و لشکر از آن آب خورده و سیراب شدند. نزدیک آن صخره دیر راهبى قرار داشت. او که مطلع از جریان شد نزد حضرت آمده، عرض کرد: این دیر به خاطر این آب ساخته شده است، و مطابق آنچه که در کتاب هاى ما آمده، سنگ بر روى این آب را به جز نبى یا وصى نبى برنخواهدداشت.(1)، (2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.