آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابوداود گفته: او مردى موثق، مورد اطمینان و شیعه است. ابن حیان مى گوید: على بن هاشم در تشیع غلوّ داشت. بخارى احادیثش را قبول ندارد اما پنج نفر دیگر از نویسندگان صحاح، به احادیثش استدلال کرده اند. ابن معین و دیگران وى را توثیق نموده اند. ابوداود او را از اَثْبات و افراد موثق به شمار آورده ابوزرعه گفته: او بسیار راستگوست.

على بن هاشم بن برید، ابوالحسن کوفى، خزاز عائذى، یکى از مشایخ و اساتید امام احمد است. ابوداود او را یاد کرده و گفته است: مردى موثق، مورد اطمینان و شیعه است.
ابن حیان مى گوید: على بن هاشم در تشیع غلوّ داشت. جعفر بن ابان مى گوید: شنیدم که ابن نمیر مى گفت: على بن هاشم در تشیع افراط مى نمود.
بخارى مى گوید: على بن هاشم و پدرش در مذهبشان غلوّ مى کردند.
بخارى او را ترک گفته و احادیثش را قبول ندارد اما پنج نفر دیگر از نویسندگان صحاح، به احادیثش استدلال کرده اند.
ابن معین و دیگران وى را توثیق نموده اند. ابوداود او را از اَثْبات و افراد موثق به شمار آورده است. ابوزرعه گفته است: او بسیار راستگوست.
نسایى مى گوید: در او عیبى نیست و به احادیثش مى توان عمل نمود.
ذهبى در کتاب میزان الاعتدال(1) نام وى را آورده و آنچه را گفته شد درباره او نقل نموده است.
خطیب بغدادى در تاریخ خود(2)، از محمّد بن سلیمان باغندى، در شرح حال على بن هاشم، نقل نموده است که على بن مدینى گفته است: على بن هاشم بن برید راستگو و شیعه بود.
خطیب از محمّد بن على آجرى، نقل کرده است که از ابوداود درباره على بن هاشم بن برید پرسیدم، وى گفت: درباره او از عیسى بن یونس پرسیده شد، وى پاسخ داد: اینان خاندانى شیعه اند و در آنها، دروغ راه ندارد.
خطیب همچنین از ابراهیم بن یعقوب جوزجانى نقل مى کند که هاشم بن برید و پسرش، على بن هاشم، در مذهبشان غلوّ مى کردند.
با این وصف، پنج نفر از نویسندگان صحاح به احادیث على بن هاشم استدلال نموده اند. شما مى توانید حدیث او را در کتاب نکاح صحیح مسلم، از هشام بن عروه و در استئذان، از طلحة بن یحیى ملاحظه کنید.
و نیز احادیثى که ابومعمر، اسماعیل بن ابراهیم و عبداللّه بن عمر بن ابان از او نقل نموده اند، در صحیح مسلم موجود است.
احمد بن حنبل و پسران ابوشیبه و گروهى از طبقه آنها که على بن هاشم استاد آنها بوده، از او روایت نقل نموده اند.
ذهبى مى گوید: وى در سال 181 از دنیا رفته است.
همچنین اضافه کرده است: شاید او نخستین استاد احمد بوده که از دنیا رفته است.(3)