آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

منصور بالله درباره غدیرخم چنین سروده: «... بنی عمنا إنّ یوم الغدیر***یشهد للفارس المعلم/ أبونا علی وصی الرسول***ومن خصّه باللوا الأعظم...»؛ (...اى عموزادگان، روز غدیر گواهى مى دهد بر شخص زیرک دانا/ پدر ما على، وصىّ رسول خدا است، و کسى است که او را به لواى اعظم مخصوص گردانید...) .

او در این باره چنین سروده است:
1 ـ «بنی عمِّنا إنّ یومَ الغدیرِ *** یشهدُ للفارسِ المعلمِ
2 ـ أبونا علیٌّ وصیُّ الرسولِ *** ومن خصّه باللوا الأعظمِ
3 ـ لکم حرمةٌ بانتساب إلیه *** وها نحن من لحمهِ والدمِ
4 ـ لئِن کان یجمعنا هاشمٌ *** فأین السنام من المَنْسِمِ
5 ـ وإن کنتم کنجومِ السماء ***فنحنُ الأهلّةُ للأنجمِ
6 ـ ونحن بنو بنته دونکمْ *** ونحن بنو عمِّه المسلمِ»
1 ـ اى عموزادگان ، روز غدیر گواهى مى دهد بر شخص زیرک دانا. 2 ـ پدر ما على ، وصىّ رسول خدا است ، و کسى است که او را به لواى اعظم مخصوص گردانید . 3 ـ شما به خاطر انتساب به وى حرمتى دارید ، و ما از گوشت و خون وى هستیم. 4 ـ اگر هاشم ما را جمع کند ، امّا کوهان شتر کجا و کف پاى او کجا؟!(درست است که از حیث نَسَب هر دو هاشمى هستیم امّا میان رتبه ما و شما فرق بسیارى است) 5 ـ اگر شما مانند ستارگان آسمانید ، ما ماه در میان ستارگان هستیم. 6 ـ و ما فرزند دختر او هستیم ولى شما نه ، و ما فرزندان عموى مسلمان او هستیم) .
شاعر، این ابیات را در جمادى الاُولى سال 602 در جواب قصیده میمیّه ابن معتزّ سروده است; آغاز آن قصیده این است:
«بنی عمّنا أرجعوا ودّنا *** وسیروا على السنن الأقومِ
لنا مفخرٌ ولکم مفخرٌ *** ومن یُؤثر الحقّ لم یندمِ
فأنتم بنو بنتِهِ دونَنا *** ونحن بنو عمّه المسلمِ»
( اى عموزادگان! محبّت ما را باز گردانید و بر سنّتهاى پایدار و محکم سیر کنید. ما مایه فخرى داریم و شما نیز مایه فخرى دارید ، و کسى که حقّ را انتخاب کند ، پشیمان نمى شود . درست است شما فرزندان دختر او هستید ولى ما نیستیم، امّا ما فرزندان عموى مسلمان وى هستیم) .(1)