آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابن تیمه می گوید: هیچ دلیلی نزد شیعه برای اثبات ایمان علی وجود ندارد مگر اینکه ایمان سه خلیفه اول را نیز ثابت می کند.
پاسخ: سابقه اسلام و جهاد علی آنقدر روشن است که شیعه نیازی به استدلال درباره فضیلت او ندارد و استناد شیعه به کتب اهل سنت در بیان فضائل امیرالمومنین فقط برای مجاب کردن آنها به وسیله احادیث خودشان است. ثانیا چه ملازمه ای بین ایمان علی با ایمان امثال خلفای سه گانه وجود دارد؟ ثالثا جهاد و فداکاری علی(ع) به هیچ وجه قابل مقایسه با کارنامه دیگران در این امر نیست.

ابن تیمیه مى گوید: شیعه اگر ایمان و عدالت و بهشتى بودن و امامتِ ابوبکر و عمر و عثمان را ثابت نداند، نمى تواند ایمان و عدالت و بهشتى بودن على را اثبات کند چه رسد به اثبات امامتش. و گرنه اگر بخواهد امامت او را به تنهایى اثبات کند هرگز نمى تواند؛ چون دلیل و برهان او را یارى نمى کند؛ چنانکه ادلّه، مسیحى را در اثبات نبوّت عیسى بدون اقرار به نبوّت پیامبر اسلام یارى نمى کند.(1)

و مى گوید: شیعه تا زمانى که بر مذهب خودش باشد از اثبات ایمان و عدالت على عاجز است. و اگر به روایات متواتر پیرامونِ اسلام و هجرت و جهاد على احتجاج کند، اسلام و هجرت و جهادِ ابوبکر و عمر و عثمان نیز با روایات متواتر ثابت شده است، و بلکه اسلام معاویه و یزید و خلفاى بنى امیّه و بنى عبّاس، و نماز و روزه و جهاد آنها با کفّار نیز به تواتر ثابت شده است.(2)

در جواب مى گوییم:

اى کاش مى دانستیم از چه زمانى ایمان و عدالت على(علیه السلام) نیاز به برهان و دلیل پیدا کرده است؟! او کِىْ کفر ورزیده تا لازم باشد ایمان بیاورد؟! آیا در آغاز پیدایش اسلام، پیامبر برادر و یاورى غیر از او داشت؟! در زمانى که افراد نامبرده هنوز مسلمان نشده بودند. آیا جز این است که اسلام با شمشیر و فداکارى او بر پا شد؟! آیا جز این است که سپاه شرک و کفر با صولت و شوکت او از هم پاشید؟! آیا جز این است که با شمشیر بیان و خنجر برهانِ او پردهاى تیره شبهات و الحاد دریده شد؟!

آیا خدا خانه کعبه را از بتان جز با دستان کریم او پاک کرد؟! آیا خدا در قرآن خانواده اى جز خانواده اى که او سیّد و سرور آنهاست، را از رجس و پلیدى پاک دانسته است؟! آیا کسى جز او طبقِ نصّ قرآن جان پیامبر است؟! آیا کسى جز او در راه رضاى خدا در لیلة المبیت جان خود را معامله کرد؟! آیا کسى غیر از او پیدا مى شود که مانند پیامبر خدا بر نفْس مؤمنان از خودشان سزاوارتر باشد. به خدا سوگند! نه!

همانا احادیث شیعه در این باب متواتر است، و همین تواتر است که آنها را قانع کرده که در برابر این فضیلت ها و ویژگی ها سر فرود آورده تسلیم باشند، البتّه نکته مهمّ اینجاست: شیعه هنگام مناظره با اهل سنّت براى مجاب کردن آنها به احادیث خودشان احتجاج مى کند؛ زیرا حدیث خود اهل سنّت براى مجاب کردنشان مقبول تر است. و گرنه شیعه نیازى به احادیث آنها ندارد. و شیوه مقبول مناظره و احتجاج نیز همین است نه آن راهى که آنها در پیش مى گیرند؛ زیرا آنها همگى در هر مسأله اى به احادیث و کتاب هاى بزرگان خود استدلال مى کنند و چنین استدلالى خارج از قوانین بحث و مناظره است.

اى کاش مى دانستیم که بین ایمان و عدالت على با ایمان افراد یاد شده، چه ملازمه اى است؟! آیا گمان مى کند على امیرمؤمنان با آن چند نفر، نفس واحده هستند و جدایى و تبعیض میان آنان قابل تصوّر نیست؟! و یا خیال مى کند یک روح در همه آنها جریان یافته تا در ایمان و کفر مشترک باشند؟! و یا این ملازمه و ارتباط ساختگى که زاییده ذهن ابن تیمیّه است براى اصحاب و تابعان و امامان و علما و بزرگان شیعه در قرون گذشته در احتجاجات و مناظرات و گفت وگوهاى بى شمار مذهبى در مجالس و محافل مختلف پوشیده مانده است؟! و یا مخالفان شیعه در دفاع و پاسدارى از آن سه نفر این ملازمه را فراموش کرده اند؟!

البته هیچ یک از اینها نبوده است، و لکن او تلاش مى کند از یک سو شیعه را به نصارا تشبیه نماید، و از سوى دیگر ایمان على(علیه السلام) را کنار ایمان معاویه حُقّه باز، یزیدِ پلید، و جبّاران ستمگر بنى امیّه، و طاغوتیانِ متجاوزِ حرمت شکنِ بنى عبّاس قرار دهد. و این است مقدار علم، ادب، تقوا و دیندارى او!!!(3)

ضمن اینکه برای جهاد کسانی که ابن تیمیه ادعا کرده هم دلیل معتبری وجود ندارد؛ کدامیک از آنها به اندازه علی در جهاد با کفار شرکت داشته اند؟! و چگونه ادعای تواتر کرده در حالی که در تمام جنگ هایی که شرکت کرده اند به اندازه یک جهاد علی(علیه السلام) با کفار زخم برنداشته اند! حتی در بعضی از جنگ ها مثل خیبر که از طرف پیامبر(صلی الله علیه و آله) برای مبارزه اعزام شده اند دست خالی و بدون نتیجه برگشته اند. حال چگونه می توانند بر علی(علیه السلام) مقدم باشند و با او مقایسه شوند؟!