آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

صاحب کتاب العقد الفرید مى گوید: به باور یهود زنان عدّه ندارند و شیعه نیز بر همین باور است. در پاسخ مى گوییم: شیعه براى زنان، عدّه اى را که حکم قرآن و سنّت است، لازم مى داند؛ و این سخن سخنی بدون دلیل و مدرک است.

صاحب کتاب العقد الفرید (ابن عبد ربه) مى گوید:
به باور یهود زنان عدّه ندارند، شیعه نیز بر همین باور است.
در پـاسخ مى گوییم: [در کدام کتاب شیعه چنین حکمی آمده؟ چرا بدون هیچ دلیل و مدرکی شیعه را متهم می کند؟]
شیعه براى زنان، عدّه اى را که حکم قرآن و سنّت است، لازم مى داند و آن از این قرار است: زنان مطلّقه اگر حیض مى بینند باید به اندازه سه حیض عدّه نگه دارند، و اگر حیض نمى بینند (ذات الشهور) باید سه ماه عدّه نگه دارند. و عدّه زنان حامله، با وضع حمل پایان مى پذیرد؛ «وَ أُؤْلاتُ الاَْحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ»(1)؛ (و عدّه زنان باردار این است که بار خود را بر زمین بگذارند).
و زنان شوهر مرده اگر حامله نباشند چهار ماه و ده روز عدّه نگه مى دارند، و اگر حامله باشند به جهت جمع بین عموم دو آیه، به اندازه دورتر از دو زمان عدّه وفات و وضع حمل عدّه نگه مى دارند. و کنیزان مطلّقه اگر حیض مى بینند به اندازه دو حیض، و اگر حیض نمى بینند یک ماه و نیم باید عدّه نگه دارند.
و اگر کنیز شوهرش بمیرد در صورتى که حامله نباشد دو ماه و پنج روز عدّه نگه مى دارد و اگر حامله باشد هر یک از وضع حمل یا عدّه را که دیرتر است، عدّه خود قرار مى دهد. و اُمّ ولد در صورت وفاتِ مولایى که از وى بچه دار شده، چهار ماه و ده روز عدّه نگه مى دارد. و زن صیغه اى پس از نزدیکى و تمام شدن مدّت یا إعراض شوهر از وى، عدّه اش در صورت حیض شدن، دو حیض و در غیر این صورت چهل و پنج روز است.
و زن صیغه اى در صورت وفاتِ شوهر، اگر حامله نیست و یا با او نزدیکى نشده، چهار ماه و ده روز عدّه نگه مى دارد، و اگر حامله باشد هر یک از وضع حمل و مدت چهار ماه و ده روز را که دیرتر باشد، عدّه خود قرار مى دهد.
و اگر زنِ صیغه اى کنیز باشد و شوهرش بمیرد در صورتى که حامله نباشد دو ماه و پنج روز عدّه نگه مى دارد.
این است احکام عدّه نزد شیعه. و این هم کتاب هاى فقهى و تفسیرى جدید و قدیم شیعه که مملوّ از این احکام است.
حال (باید پرسید که) آیا این شخص در هیچ یک از کتاب هاى شیعه این نسبت جعلى و ساختگى را مى یابد؟! خداوند گواه است که خیر.(2)