آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اشکال مى شود که آیه تطهیر تنها دلالت بر عصمت پنج تن دارد و نمى تواند عصمت سایر ائمه را اثبات کند؛ در پاسخ مى گوئیم اوّلا: حصر در آیه تطهیر اضافى است نه حقیقى. ثانیاً: در زمان نزول آیه، همین پنج تن بیشتر نبودند. ثالثاً: در روایات پیامبر(ص) وارد شده که «امامان بعد از من، دوازده نفرند» و امام باید معصوم  باشد. رابعاً: با وصیّت امامانی که عصمت آن ها به وسیله آیه تطهیر ثابت شده، عصمت امامان بعدی نیز ثابت می شود.

گاهى اشکال مى شود که آیه تطهیر تنها دلالت بر عصمت پنج تن دارد و نمى تواند عصمت سایر ائمه را اثبات کند؛ در پاسخ مى گوئیم:
اوّلا: حصر در آیه تطهیر اضافى است نه حقیقى. حصر اضافى نسبت به عده اى خاص است و مطلق نمى باشد. در مورد آیه تطهیر، حصر به لحاظ همسران و دیگران است؛ یعنى این پنج تن ـ نه همسران ـ مشمول آیه تطهیرند و این منافات ندارد با این که افرادى از قبیل همین پنج تن مشمول آیه تطهیر باشند؛ همان گونه که پیامبر(صلى الله علیه وآله) کلمه اهل بیت را در حدیث ثقلین به طور عموم به کار برده است.
ثانیاً: در زمان نزول آیه، از چهارده معصوم همین پنج تن بیشتر نبودند و پیامبر(صلى الله علیه وآله) کسا را روى خود و آنان انداخته، آیه نازل شد که طبیعتاً خطاب به آنان بود. اگرچه منافاتى ندارد، شامل افرادى مثل آنان نیز بشود؛ خصوصاً آن که حکم در آیه بر عنوان «اهل بیت» آمده است و از آنجا که در هر زمان احتیاج به امام معصومى است، لذا افراد دیگرى نیز که عنوان اهل بیت بر آنان صادق است، مشمول آیه تطهیرند.
ثالثاً: روایات فراوانى از طرق شیعه و سنى از پیامبر(صلى الله علیه وآله) وارد شده که امامان بعد از من، دوازده نفرند و چون امام باید معصوم از هر خطا و گناه باشد،(1) پس باید سایر امامان نیز معصوم باشند.
رابعاً: براى اثبات عصمت سایر امامان(علیهم السلام)، اثبات عصمت یکى از آنان کافى است؛ زیرا به طور قطع هر یک از امامان بر امام بعد خود وصیت کرده و او را امام معصوم بعد از خود معرفى کرده است؛ و چون با آیه تطهیر عصمت امام على(علیه السلام) و امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) را ثابت کردیم اگر اینان بر امام بعد از خود تصریح کردند عصمت او نیز با این نصّ ثابت خواهد شد.(2)