آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

آخرین شهید کربلا، جناب سوید بن عمرو بود، او بزرگ مردی بود كه بسيار نماز مى خواند. او در ميدان جنگ چون شيرى شجاع مبارزه مى كرد، و پس از كارزارى دلاورانه با چهره خونين بر زمين افتاد و بيهوش شد. سپاه دشمن به گمان اینکه به شهادت رسیده او را رها کردند.
او پس از شهادت امام حسين(ع) به هوش آمد، از جاى برخاسته، و با كاردى كه در ساق پا زير چكمه اش جاى داده بود به سوى دشمن حمله برد. سپاه ابن سعد او را محاصره كردند و به شهادت رساندند.

سوید بن عمرو بزرگ مردی بود كه بسيار نماز مى خواند.(1)

بنا به نقل مورخين او پس از كسب اجازه از امام حسین(عليه السلام) پا به ميدان گذاشت و اين رجز را خواند:

«اُقْدِمُ حُسَيْنُ الْيَوْمَ نُلْقي أَحْمَدا *** وَ شَيْخَكَ الْحِبْرَ عَلِيّاً ذَا النَّدى
وَ حَسَناً كَالْبَدْرِ وافِي الاَْسْعَدا *** وَ عَمَّك الْقَرْمَ الْهُمامَ الاَْرْشَدا
حَمْزَةَ لَيْثِ اللهِ يُدْعى أَسَدا *** وَ ذَا الْجَناحَيْنِ تَبَوّأ مَقْعَدا
فِي جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ يَعْلُوا صَعَدا»؛

(اى حسين، قدم پيش نهادم تا جدّت احمد(صلى الله عليه وآله) و پدر بزرگوارت على و برادرت آن ماه شب چهارده به كمال رسيده و عمويت حمزه آن آقا و سيّد ارشد كه شير خدا ناميده مى شد و (جعفر) آن صاحب دو بال را كه در بهشت برين (پرواز مى كند و) داراى مقام والايى هستند، ديدار نمايم).(2)

او در ميدان جنگ چون شيرى شجاع مبارزه مى كرد، و پس از كارزارى دلاورانه با چهره خونين بر زمين افتاد و بيهوش شد. سپاه دشمن به گمان اينكه او كشته شد او را رها كردند.

ولى وى پس از شهادت امام حسين(عليه السلام) به هوش آمد و شنيد كه مى گويند حسين(عليه السلام) كشته شده است، او حركتى به خود داد و از جاى برخاست، و چون شمشيرش را دشمنان گرفته بودند كاردى كه در ساق پا زير چكمه اش جاى داده بود گرفت و به سوى دشمن حمله برد.

سپاه ابن سعد او را محاصره كردند و با ضربات شمشير او را به شهادت رساندند و او آخرين شهيد كربلا پس از شهادت امام حسين(عليه السلام) بود.(3)، (4)