آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اهل سنّت نام پدر حضرت مهدى(ع) را «عبداللّه» ذکر کرده اند در حالى که در کتب شیعه نام پدر بزگوارش به طور مسلّم «الامام الحسن العسکرى» است و سرچشمه این اختلاف آن است که در بعضى از روایات اهل سنّت جمله «اسم ابیه اسم ابى»؛ (اسم پدرش اسم پدر من است) آمده در حالى که قرائن نشان مى دهد که این جمله در اصل «اسم ابیه اسم ابنى»؛ (اسم پدرش اسم فرزند من است) علاوه بر این در بعضى از روایات آنها نیز تصریح شده که او فرزند امام حسن عسکرى(ع) است.

تفاوت مهمّى که اهل سنّت با عقاید پیروان مکتب اهل بیت(علیه السلام) دارند این است که آنها نام پدر حضرت مهدى(علیه السلام) را «عبداللّه» ذکر کرده اند در حالى که در کتب شیعه نام پدر بزگوارش بطور مسلّم «الامام الحسن العسکرى» است و سرچشمه این اختلاف آن است که در بعضى از روایات اهل سنّت جمله «اسم ابیه اسم ابى»؛ (اسم پدرش اسم پدر من است) آمده در حالى که قرائن نشان مى دهد که این جمله در اصل «اسم ابیه اسم ابنى»؛ (اسم پدرش اسم فرزند من است) بوده و بر اثر اشتباه در نقطه گذارى به این صورت در آمده است. (این احتمال را کنجى شافعى نیز در کتاب «البیان فى اخبار صاحب الزّمان» تأیید کرده است.) و در هر حال، آن جمله قابل اعتماد نیست زیرا:
اولا، در اکثر روایات اهل سنّت این جمله وجود ندارد.
ثانیاً، در روایت معروف ابن ابى لیلى مى خوانیم «اسمه اسمى و اسم ابیه اسم ابنى»
ثالثاً، روایات متواتر از طرق اهل بیت(علیهم السلام) گواهى مى دهد که نام پدرش «حسن» است.
رابعاً، در بعضى از روایات اهل سنّت نیز تصریح شده که او فرزند امام حسن عسکرى است.(1)، (2)