آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«میرزا بهاء» به گفته های «باب» در زمینه ی حج، سر و شکلی داده و می گوید: بر هر مرد متمکنی واجب است که به سوی زیارت خانه « باب» در شیراز، یا خانه خود «بهاء» در بغداد، حرکت کند.
به نظر می رسد که اگر رهبران این آئین ادامه پیدا می کرد و آنها علاوه بر خداوند و پیامبر، امامانی نیز داشتند، تعداد کعبه های آنها به تعداد اولیائشان اضافه می شد.

"میرزا بهاء" به گفته های "سید باب" سر و شکلی داده و می گوید: بر هر کسی واجب است که به سوی زیارت خانه "سید باب" در شیراز، یا خانه خود "بهاء" در بغداد، حرکت کند.
در "گنجینه ی احکام" می گوید: در "رساله سؤال و جواب" نازل شده _سؤال: مجدد از حج استفسار شده بود؟ جواب: حج بیت که بر رجال است: بیت اعظم در بغداد، و بیت نقطه اولی در شیراز مقصود است، هر یک را که حج نمایند، کافی است؛ هر کدام که نزدیکتر به هر شهر است، اهل آن شهر آنرا حج نمایند. (1)
و از "لوح بهاء" نقل می کند که: «و اذا ورد فیها یکبّر الله ربّه بلسان السرّ الجهر الی ان یصل الی الشط و اذا وصل الیه یلبس احسن ثیابه ثمّ یتوضّأ کما امر الله فی الکتاب...الخ»؛ (چون وارد شهر بغداد شد، تکبیر می گوید تا برسد به نزدیکی شط [دجله بغداد] و می پوشد بهترین لباسهای خود را، سپس وضو می گیرد بطوری که مقرر است). (2)
و در "اقدس" می گوید: «قد حکم الله لمن استطاع منکم حجّ البیت دون النساء عفی الله عنهنّ رحمة من عنده انّه لهو المعطی الوهّاب»؛ (خداوند فرمان داده است برای کسی که استطاعت و قدرت دارد اینکه برای زیارت خانه شیراز یا بغداد عزیمت کند، و عفو نموده است این حکم را از زنها از نظر رأفت و رحمت بر آنان؛ و خداوند عطا کننده و بخشنده است). (3)
در "کواکب درّیه" می گوید: یکی از خانه های جواهری را (مشتمل بر یک بیرونی کوچک و اندرونی بزرگ) که در بغداد کهنه از طرف یمن شطّ در محله کرخ واقع شده است، "بهاء الله" اجاره و به کرایه گرفتند، و پس از فوت جواهری، اختلاف در میان وراث او پدیدار شد تا اینکه "بهاء" خانه مزبور را از میرزا موسی جواهری خریداری نمود، و سپس که میرزا موسی فوت کرد، مرتبه دیگر از طرف اقارب میرزا موسی اظهار غبن و دعوی شد، سه مرتبه قیمت این بیت از حضرت "بهاء الله" و مرکز میثاق ایشان "عبد البهاء" دریافت شد، و در این سنین اخیره به امر حضرت "عبد البهاء" به کار تعمیر آن بیت، دست زده شده است. (4)
به نظر می رسد که اگر رهبران این آئین ادامه پیدا می کرد و آنها علاوه بر خداوند و پیامبر، امامانی نیز داشتند، تعداد کعبه های آنها به تعداد اولیاءشان اضافه می شد، البته اگر این امر اتفاق می افتاد به جهت کثرت انتخاب در محل طواف، پیروان ایشان از اختیار و آزادی بیشتری برخوردار بودند. (5)