آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بر اساس آیه 31 سوره نساء، اگر انسان از گناهان بزرگى که از آن نهى مى شود پرهیز کند، گناهان کوچک را خداوند مى پوشاند. برخی معتقدند، تقسیم گناهان به صغیره و کبیره، بر اساس نسبی بودن و قیاس به یکدیگر می باشد. در حالی که این گونه نیست، و این دو دسته دو مرز مختلف دارند و هیچ کدام در ردیف دیگرى وارد نمى شود.

بعضی می گویند صغیره و کبیره بودن یک گناه نسبی است، یعنی یک گناه ممکن است کبیره باشد ولی نسبت به گناه دیگر صغیره شمرده شود، مانند "سرقت" که گناه بزرگی است ولی نسبت به قتل عمد گناه کوچکتری محسوب می شود.
روى نسبى بودن گناهان صغیره و کبیره، تمام گناهان قابل عفو و بخشش است; زیرا قرآن مى فرماید: «اِنْ تَجتَنِبُوا کَبَائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ»؛ (اگر از گناهان بزرگى که از آن نهى مى شوید پرهیز کنید، گناهان کوچک شما را مى پوشانیم.)(1) بنابر این هر گناهى - در صورتى که از بزرگ آن پرهیز شود - بخشیده خواهد شد مگر «شرک» که گناهى بزرگتر از آن نیست که در سایه پرهیز از آن، این گناه بخشیده شود.
بنابر این هرکس که شریک براى خدا قرار نداد، تمام گناهان او بخشیده خواهد شد!
پاسخ این سؤال روشن است زیرا تقسیم گناهان به صغیره و کبیره یک تقسیم واقعى است که روى حسابى به دو قسم تقسیم شده اند و هرگز براساس نسبى بودن و قیاس به یکدیگر تقسیم نشده اند و آیه فوق روى این اساس با ما سخن مى گوید و نتیجه آن این است که هرگاه مسلمانان از یک دسته از گناهان که «کبیره» نام دارند بپرهیزند، دسته دیگر از گناهان آنها که «سیّئات» یا «صغائر» نامیده شده اند بخشیده خواهد شد و این دو دسته دو مرز مختلف دارند که هیچ کدام در ردیف دیگرى وارد نمى شود. بنابر این اجتناب از گناهان کبیره فقط موجب بخشیده شدن صغیره مى شوند نه گناهان کبیره (ضمناً باید توجّه داشت که گناهان صغیره با تکرار، کبیره خواهند شد.(2)