پاسخ اجمالی:
رئيس يك جمعيت، تا مادامی كه زنده است، مايه حيات و آرامش آنهاست، گرچه غایب باشد. ولى شنيدن خبر از دست رفتن او گرد يأس و نوميدى را بر سر همه مى پاشد. شيعیان بر طبق عقيده به وجود حضرت مهدی(عج)، خود را تنها نمى دانند. پروفسورهانرى كربن مستشرق نامدار فرانسوى مى گويد: به عقيده من مذهب تشيّع تنها مذهبى است كه رابطه هدايت الهى را ميان خدا و خلق براى هميشه نگه داشته است و به طور مستمر و پيوسته، ولايت را بعد از حضرت محمد(ص) برای همیشه زنده و پا برجا مى داند.
پاسخ تفصیلی:
در ميدان هاى نبرد، تمام كوشش سربازان زبده و فداكار معطوف اين امر است كه پرچم سپاه، در برابر حملات دشمن همچنان در اهتزاز باشد، و متقابلاً سربازان دشمن دائماً مى كوشند پرچم آنها را سرنگون سازند، چرا كه برقرار بودن پرچم، مايه دلگرمى سربازان و تلاش و كوشش مستمر آنها است.
همچنين وجود فرمانده لشگر در مقرّ فرماندهى - هر چند ظاهراً خاموش و ساكت باشد - خون گرم و پر حرارتى در عروق سربازان به گردش در مى آورد و آنها را به تلاش بيشتر وا مى دارد كه فرمانده ما زنده است و پرچممان در اهتزاز!
امّا هرگاه خبر قتل فرمانده در ميان سپاه پخش شود، يك لشگر عظيم با كارآيى فوق العاده ،يك مرتبه روحيه خود را مى بازد و متلاشى مى گردد.
رئيس يك جمعيت يا يك لشگر، مادام كه زنده است، هر چند مثلاً در سفر يا فرضاً در بستر بيمارى باشد، مايه حيات و حركت و نظم و آرامش آنهاست، ولى شنيدن خبر از دست رفتن او گرد و غبار يأس و نوميدى را بر سر همه مى پاشد.
جمعيت شيعه طبق عقيده اى كه به وجود امام زنده دارد، هر چند او را در ميان خود نمى بيند، اما خود را تنها نمى داند، و اثر روانى اين عقيده در روشن نگه داشتن چراغ اميد در دلها و وادار ساختن افراد به خود سازى و آمادگى براى آن قيام بزرگ جهانى، كاملاً قابل درك است.(1)
پروفسور «هانرى كربن» استاد فلسفه در دانشگاه سوربن (فرانسه) و مستشرق نامدار فرانسوى مى گويد:
به عقيده من مذهب تشيّع تنها مذهبى است كه رابطه هدايت الهى را ميان خدا و خلق براى هميشه نگه داشته است و به طور مستمر و پيوسته، ولايت را زنده و پا برجا مى دارد.
مذهب يهود، نبوّت را كه رابطه اى است واقعى ميان خدا و عالم انسانى، در حضرت كليم ختم كرده و پس از آن به نبوت حضرت مسيح و حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) اذعان ننموده و رابطه مزبور را قطع مى كند. همچنين مسيحيان در حضرت مسيح متوقف شده اند. اهل سنت از مسمانان نيز در حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) توقف كرده و با ختم نبوّت در ايشان، ديگر رابطه اى ميان خالق و مخلوق، موجود نمى دانند. تنها مذهب تشيّع است كه «نبوّت» را با حضرت محمّد(صلی الله علیه وآله) ختم شده مى داند، ولى «ولايت» را كه همان رابطه هدايت و تكميل مى باشد، بعد از آن حضرت و براى هميشه زنده مى داند.(2)، (3)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.