آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اجتماعی که به اصول اخلاق و ایمان پایبند نیست، صحنه مبارزه قدرت هاى مادّى و تلاش برای کسب سود بیشتر است. در نتیجه، اجتماع، میدانی برای تنازع بقا خواهد شد. اما در مقابل، اجتماعی که در آن ایمان و اخلاق حکومت مى کند، تنازع بقا، جای خود را به همکاری می دهد و افراد می توانند از حداکثر آزادی برای رشد فکری، اخلاقی و علمی استفاده کنند.

اجتماعى که افراد آن به اصول ایمان و اخلاق پایبند نیستند، صحنه مبارزه قدرت هاى مادّى است و هر کس براى استفاده بیشتر خود، تلاش بیشترى مى کند. در نتیجه، اجتماع به صورت یک صحنه تنازع بقا و نبرد زندگى در مى آید. لازم به توضیح نیست که در چنین اجتماعى تأمین آزادى ـ براى رشد و نموّ افراد و تهیّه وسایل ممکن براى کمک به تکامل فکرى، اخلاقى و عملى ـ ممکن نیست؛ زیرا این امور با اصل تنازع، هیچ گونه سازشى ندارد.
امّا در اجتماعى که اصل ایمان و اخلاق، حکومت مى کند، یک محیط گرم همکارى و هماهنگى کامل براى رفع مشکلات زندگى به وجود مى آید که به جاى تنازع بقا، تعاون بقا بر آن حکومت مى کند. در چنین اجتماعى افراد مى توانند از حدّاکثر آزادى به منظور رشد فکرى، اخلاقى و عملى استفاده کنند و به کمک یکدیگر، وسایل رسیدن به این هدف مقدّس را براى عموم فراهم سازند.(1)