آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

مردی عرب برای فراگیری دانش به پیشگاه پیامبر(ص) آمد. آن حضرت برای تعلیم قرآن، او را به نزد یکی از صحابه فرستاد. مرد عرب پس از یادگیری سوره زلزال، به حاضرین گفت: همین مقدار از دانش، برای من کافی است. پیامبر(ص) به اصحاب فرمودند او را رها کنید که مردی دانشمند گردیده است.

در منابع مختلف اسلامى آمده است مرد عربى خدمت پيامبر(صلى الله عليه وآله) آمد و عرض كرد: «علِّمنى ممّا علّمك اللّه»؛ (از آنچه خدا به تو آموخته به من بياموز). پيامبر(صلى الله عليه وآله) او را به يكى از يارانش سپرد تا آيات قرآن را به او تعليم دهد، او سوره «إِذَا زُلْزِلَتْ الاَْرْضُ» را تا آخر به او تعليم داد، آن مرد از جا برخاست و گفت: «همين مرا كافى است»!
و در روايت ديگرى آمده است كه گفت: «تَكْفينى هذه الآيَةُ»؛ (يعنى همين آيه آخر سوره: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّة خَيْراً يَرَه...» مرا كفايت مى كند) (مرد عرب خداحافظى كرد و رفت).
پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) فرمود: «او را به حال خود واگذاريد كه مرد فقيهى شد» و روايت ديگرى آمده است كه فرمود: «اِنْصَرَفَ الرَّجُلُ و هُوَ فقيهٌ» ؛(او فقيه شد و بازگشت)!(1)، (2)