آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بعد از ناپدید شدن الحاکم بامرالله، یگانه پسرش با لقب الظاهر لاعزاز دین الله در شانزده سالگى بر تخت نشست. در زمان او حکومت عملاً در دست دیگران، از جمله عمه او و سپس وزیر علی بن احمد جرجرائی بود. او در 37 سالگى بر اثر طاعون درگذشت.

بعد از ناپدید شدن الحاکم بامرالله و نا امید شدن دستگاه حکومت از پیدا شدن وى، یگانه پسر الحاکم بامرالله، یعنى ابوالحسن على، با لقب الظاهر لاعزاز دین الله در سن شانزده سالگى بر تخت نشست. در طول دوران خلافت فاطمى، اکثر خلفاء در کودکى، نوجوانى و حداکثر در جوانى به خلافت رسیده اند و این مسئله در امپراطوریهاى دیگر نیز تکرار شده است و در بنى عباس، صفویه و عثمانیان نیز شاهد آن هستیم. در زمان الظاهر حکومت عملاً در دست دیگران بود. ابتدا حکومت در دست عمّه الظاهر با نام ستّ الملوک بود و در ادامه در دست وزیر على بن احمد جرجرائى که به دستور الحاکم بامرالله دستهاى او را بریده بودند، بود. در این دوران جنگ هایى براى تصرف شام صورت گرفت که در کتب تاریخ آمده است. الظاهر در سن 37 سالگى بر اثر طاعون درگذشت و پسرش ابوتمیم معد بن الظاهر به جاى پدر نشست.(1)، (2)