آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«شهيد» از مادّه «شهود» به گفته راغب در اصل به معناى حضور توأم با مشاهده است، خواه با چشم ظاهر انجام گيرد، يا با چشم دل. مقائيس اللّغه می گوید: در معناى «شهادت» سه اصل افتاده است: حضور، علم، و اعلام به ديگران و اگر به كشتگان راه خدا شهيد مى گويند به خاطر آن است كه ملائكه رحمت نزد آنها حضور مى يابند، يا به خاطر حضور خودشان در ميدان جهاد، و يا به خاطر مشاهده نعمت هاى بزرگى است كه خداوند براى آنها آماده كرده است، و يا حضورشان در پيشگاه حق.

«شهيد» از مادّه «شهود» در اصل - چنانكه راغب در مفردات گويد - به معناى حضور توأم با مشاهده است، خواه با چشم ظاهر انجام گيرد، يا با چشم دل؛ و گاه اين واژه تنها به معناى حضور اطلاق مى شود بى آن كه مفهوم مشاهده در آن باشد. ولى استعمال «شهود» به معناى حضور و «شهادت» به معناى حضور توأم با مشاهده، اولى است.

در مقائيس اللّغه آمده است كه در معناى «شهادت» سه اصل افتاده است: حضور، علم، و اعلام به ديگران؛ و اگر به كشتگان راه خدا شهيد مى گويند به خاطر آن است كه ملائكه رحمت نزد آنها حضور مى يابند، يا به خاطر حضور خودشان در ميدان جهاد، و يا به خاطر مشاهده نعمت هاى بزرگى است كه خداوند براى آنها آماده كرده است، و يا حضورشان در پيشگاه حق.

در كتاب العين آمده است كه «شَهْد» به معناى عَسَلى است كه هنوز از موم گرفته نشده باشد.(1)،(2)