آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام صادق(ع) می فرماید: «امام سجاد (ع) چهل سال بر پدرش گريه كرد، درحالى كه روزها روزه بود و شب ها به عبادت مى پرداخت و وقت افطار كه آب و غذا در برابرش مى نهادند، مى فرمود: «پسر رسول خدا گرسنه و تشنه شهيد شد» مكرّر اين جمله را مى گفت و اشك مى ريخت، تا آنكه آب و غذايش با اشك چشم او آميخته مى شد و تا هنگام رحلت همين گونه بود».

در روايتى از امام صادق(عليه السلام) آمده است: «امام زين العابدين(عليه السلام) مدّت چهل سال بر پدر بزرگوارش گريه كرد، درحالى كه روزها را روزه بود و شب ها را به عبادت مى پرداخت. وقت افطار هنگامى كه خادمش آب و غذا در برابرش مى نهاد و مى گفت: مولاى من! ميل بفرماييد؛ آن حضرت (به ياد مظلوميت پدر) مى فرمود: «قُتَلِ ابْنُ رَسُولِ اللهِ جائِعاً، قُتِلَ ابْنُ رَسُولِ اللهِ عَطْشاناً»؛ (پسر رسول خدا گرسنه و تشنه شهيد شد). مكرّر اين جمله را مى گفت و اشك مى ريخت، تا آنكه آب و غذايش با اشك چشم او آميخته مى شد (سپس افطار مى كرد.) آن حضرت تا هنگام رحلت همين گونه بود. (1)، (2)