آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در پرتو وجود امام(ع)، نه تنها دل هاى آماده بايد راهنمايى شده و مسير خود را به سوى كمال مطلق ادامه می دهد، بلكه بايد براى آنها كه دانسته و عمداً راه خلاف را مى پويند اتمام حجّت شود، تا اگر وعده كيفرى به آنها داده شده است بى دليل نباشد و كسى نتواند ايراد كند كه اگر رهبرى الهى و آسمانى دست ما را گرفته بود و به سوى حق رهنمون گشته بود هرگز تخلّف نمى كرديم.
خلاصه راه عذر بسته شود، دلائل حق به اندازه كافى بيان گردد، به ناآگاهان آگاهى داده شود و به آگاهان اطمينان خاطر و تقويّت اراده.
 

نه تنها دل هاى آماده بايد در پرتو وجود امام(عليه السلام) راهنمايى شده و مسير خود را به سوى كمال مطلق ادامه دهد، بلكه بايد براى آنها كه دانسته و عمداً راه خلاف را مى پويند اتمام حجّت شود، تا اگر وعده كيفرى به آنها داده شده است بى دليل نباشد و كسى نتواند ايراد كند كه اگر رهبرى الهى و آسمانى دست ما را گرفته بود و به سوى حق رهنمون گشته بود هرگز تخلّف نمى كرديم.
خلاصه راه عذر بسته شود، دلائل حق به اندازه كافى بيان گردد، به ناآگاهان آگاهى داده شود و به آگاهان اطمينان خاطر و تقويّت اراده.(1)
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: پيغمبران در هر عصر و زمانى با دلایلی که وجود آنها را ثابت کند لازم است تا زمين خدا از حجتى كه بر صدق گفتار و جواز عدالتش نشانه اى داشته باشد، خالى نماند.(2)
خداوند نیز در قرآن يكي از اهداف رسالت پيامبران(عليهم السلام) را اتمام حجت از جانب خداوند بر بندگان می داند و می فرماید: «رُسُلاً مُبَشِّرينَ وَ مُنْذِرينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ كانَ اللَّهُ عَزيزاً حَكيما»؛ (پيامبران بشارت دهنده و بيم دهنده [را برانگيخت] تا پس از فرستادن رسولان، مردم بر خدا حجت نداشته باشند).(3)
این امر اختصاص به زمان خاصي ندارد،‌ از اين روي امام علي(عليه السلام) فرموده است: «لا تَخلُو الارضُ مِن قَائِمٍ للَّهِ بِحُجَّهٍ، اِمّا ظَاهِراً مَشهوراً، اَو خَائِفَاً مَغمُوراً لِئَلا تَبطُلَ حججُ اللَّهِ و بَيِّنَاتُه»؛ (زمين از حجت خدا خالي نخواهد بود. يا آشكار و مشهور است و يا خائف و پنهان).(4)
در همین راستا امام صادق(عليه السلام) فرمودند: آخر کسی که می میرد امام است تا آنکه کسی بر خدا حجت نداشته باشد که او را خدا بدون حجت گذاشته باشد.(5)
به این حقیقت در احادیث فراوانی با صراحت تاکید شده است به دو نمونه اشاره می شود:
امام باقر(علیه السلام) فرمودند: خداوند عالم به پیامبر(صلی الله علیه وآله) می فرمود من پیامبری از پیامبران را قبض روح نکردم مگر بعد از کامل ساختن دین خود و کشف حجت خود … من زمین خود را از حجت خالی نگذاشتم و هرگز خالی نمی گذارم، من زمین را بدون ولی و قیّم نگذاشته ام تا حجت من بر مردم باشد.(6)
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: از روزی که خداوند آدم را آفرید، زمین از حجت ظاهر و مشهور و یا غائب و مستور خدا خالی نماند و همچنان نیز خالی نمی ماند، تا قیامت بر پا شود. اگر جز این بود خداوند پرستش نمی شد.(7)