آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در هر اجتماعی اختلافاتی بین افراد آن رخ می دهد، که نيازمند به يك شخصى است تا سخن و رفتارش، حجّت قاطع و ميزان حق و باطل باشد تا اگر در مسائل و محتواى آن دين، اختلافى پيش آمد، با مراجعه به او اختلافات حل شده، دين از انحراف مصون بماند. در دين مقدّس اسلام نيز، وجود چنين انسان هایى بعد از پيامبر(ص) ضرورى است و گرنه برداشت هاى مختلف از دين بقاى آن را به صورت صحيح در فرهنگ جامعه به خطر مى اندازد.

بدون شک در هر اجتماعی اختلافاتی بین افراد آن رخ می دهد، که نیازمند به یک شخصى است تا سخن و رفتارش، حجّت قاطع و میزان حق و باطل باشد تا اگر در مسائل و محتواى آن دین، اختلافى پیش آمد، با مراجعه به او، اختلافات حل شده، دین از انحراف مصون بماند. در دین مقدّس اسلام نیز، وجود چنین انسانهایى بعد از پیامبر گرامى اسلام (ص) ضرورى است و گرنه برداشتهاى مختلف از دین بقاى آن را به صورت صحیح در فرهنگ جامعه به خطر مى اندازد.
خداوند در قرآن می فرماید: «َبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْکِتابَ بِالْحَقِّ لِیَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ فیمَا اخْتَلَفُوا فیه»؛ (خداوند، پیامبران را برانگیخت؛ تا مردم را بشارت و بیم دهند و کتاب آسمانى که به سوى حق دعوت مى کرد، با آنها نازل نمود؛ تا در میان مردم، در آنچه اختلاف داشتند، داورى کند).(1)
نکته جالب توجه این است که داوری به کتاب نسبت داده شده است. زیرا معیار داوری همان احکام الهی است که کتاب در برگیرنده آن هاست. بدیهی است اختلاف و نزاع، اختصاصی به زمان پیامبران (علیهم السلام) نداشته و هر گاه حلّ این اختلافات به داورانی برگزیده از جانب خدا نیاز داشت، پس از ختم نبوت نیز این ضرورت وجود دارد. در نتیجه وجود امام بسان پیامبر(صلی الله علیه و آله) امری لازم و واجب است.(2)