آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در روايتى از امام صادق(ع) مى خوانيم: «هنگامى كه قائم خروج كند، امر تازه و روش تازه و داورى تازه اى با خود مى آورد». تازگى اين برنامه ها و روش ها و داوري ها نه به خاطر آن است كه مذهب جديدى با خود مى آورد، بلكه آنچنان اسلام را از ميان انبوه خرافات و تحريف ها و تفسيرهاى نادرست و تلقّى هاى غلط بيرون مى آورد كه آیینی كاملا نو و جديد جلوه مى كند. در مورد کتاب جدید هم مطلب همین است.

در روايتى كه از امام صادق(عليه السلام) در كتاب «اثبات الهداة» نقل شده، چنين مى خوانيم:
«اذا خرج القائم يقوم بامر جديد، و كتاب جديد، و سنّة جديد و قضاء جديد»(1)؛ (هنگامى كه قائم خروج كند امر تازه، و روش تازه و داورى تازه اى با خود مى آورد).
روشن است كه تازگى اين برنامه ها و روش ها و داوري ها نه به خاطر آن است كه مذهب جديدى با خود مى آورد، بلكه آنچنان اسلام را از ميان انبوه خرافات و تحريف ها و تفسيرهاى نادرست و تلقّى هاى غلط بيرون مى آورد كه بنائى كاملا نو و جديد جلوه مى كند. همچنين تازگى كتاب نه مفهوم آن است كه يك كتاب آسمانى جديد بر او نازل مى شود چرا كه امام قائم است و حافظ دين، نه پيامبر و آورنده آئين و كتاب جديد؛ بلكه قرآن اصيل فراموش شده را چنان از زواياى تحريف هاى معنوى، و تفسيرهاى نادرست بيرون مى كشد كه مى توان نام كتاب جديد بر آن گذاشت.
شاهد اين گفتار علاوه بر صراحت قرآن در زمينه ختم نبوّت در آيه 40 سوره احزاب و گذشته از رواياتى كه صريحاً مساله خاتميّت پيامبر اسلام را ثابت مى كند، احاديث متعدّدى است كه تصريح مى كند او با همان روش پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله وسلم) و كتاب و سنّت و آئين او بر مى خيزد:
يكى از دوستان امام صادق(عليه السلام) به نام «عبداللّه بن عطا» مى گويد:
از امام پرسيدم روش و سيره مهدى(عليه السلام) چگونه است؟
امام در پاسخ فرمود: «يصنع ما صنع رسول اللّه(صلى الله عليه وآله وسلم) يهدم ما كان قبله كما هدم رسول اللّه(صلى الله عليه وآله وسلم) امر الجاهليّة و يستأنف الاسلام جديداً»؛ (همان كارى را كه رسول خدا انجام داد، انجام مى دهد؛ برنامه هاى [نادرست] پيشين را ويران مى سازد، همان گونه كه رسول خدا اعمال جاهليّت را ويران ساخت و اسلام را نوسازى مى كند).
در همان كتاب (اثبات الهداة) مى خوانيم كه پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود:
«القائم من ولدى؛ اسمه اسمى و كنيته كنيتى و شمائله شمائلى و سنّته سنتى؛ يقيم النّاس على طاعتى و شريعتى و يدعو هم الى الكتاب ربّى»(2)؛ (قائم از فرزندان من است؛ نام او نام من و كنيه اش كنيه من و قيافه اش قيافه من و روشش روش من است؛ مردم را به پيروى من و آئين من وا مى دارد و آنها را به كتاب پروردگارم دعوت مى كند).
و در كتاب «منتخب الاثر» از رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) چنين آمده است:
«و انّ الثّانى عشر من ولدى يغيب حتّى لايرى و يأتى على امّتى بزمن لايبقى من الاسلام الاّ اسمه ولايبقى من القرآن الاّ رسمه فحينئذ يأذن اللّه له تبارك و تعالى بالخروج فيظهر الاسلام به و يجدّده»(3)؛ (دوازدهمين فرزندم از نظرها پنهان مى گردد و ديده نمى شود؛ و زمانى بر پيروان من خواهد آمد كه از اسلام جز نام و از قرآن جز نقشى باقى نماند؛ در اين هنگام خداوند بزرگ به او اجازه خروج مى دهد و اسلام را با او آشكار و تجديد مى كند).
صراحت اين اخبار بقدرى است كه ما را از هر گونه توضيح بى نياز مى كند.(4)