آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خواننده سوره سجده مانند آن است که شب قدر را احیا گرفته باشد و خواندن آن در هر شب جمعه باعث می شود نامه اعمالش را به دست راستش دهند و خدا گذشته او را ببخشد و از دوستان محمّد(ص) و اهل بیتش(ع) خواهد بود.

 در حدیثى از پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) چنین آمده: «وَ مَنْ قَرَأَ الم تَنْزِیْل وَ تَبارَکَ الَّذِى بِیَدِهِ الْمُلْکُ، فَکَأَنَّما أَحْیا لَیْلَةَ الْقَدْرِ»؛ (کسى که سوره «الم تنزیل» و «تبارک» را بخواند مانند آن است که شب قدر را احیا گرفته باشد(1).
در حدیث دیگرى از امام جعفر بن محمد الصادق(علیه السلام) چنین نقل شده: «مَنْ قَرَأَ سُورَةَ السَّجْدَةِ فِی کُلِّ لَیْلَةِ جُمُعَة أَعْطَاهُ اللَّهُ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ وَ لَمْ یُحَاسِبْهُ بِمَا کَانَ مِنْهُ وَ کَانَ مِنْ رُفَقَاءِ مُحَمَّد(صلى الله علیه وآله) وَ أَهْلِ بَیْتِهِ»؛ (هر کس سوره سجده را در هر شب جمعه بخواند، خداوند نامه اعمال او را به دست راست او مى دهد و گذشته او را مى بخشد و از دوستان محمّد(صلى الله علیه وآله) و اهلبیتش(علیهم السلام) خواهد بود).(2)
از آنجا که در این سوره بحثهاى گسترده اى از مبدأ و معاد و مجازاتهاى مجرمان در روز رستاخیز و درسهاى هشدار دهنده اى مربوط به مؤمنان و کافران آمده است، بدون شک تلاوت آن، ـ ولى تلاوتى که سرچشمه اندیشه و اندیشه اى که مبدأ تصمیم گیرى و حرکت بوده باشد، ـ مى تواند آن چنان انسان را بسازد که مشمول این همه فضیلت و افتخار گردد و اثر بیدار کننده اش همچون احیاء شب قدر و نتیجه اش قرار گرفتن در صف اصحاب الیمین، و رسیدن به افتخار دوستى پیامبر و آلش(علیهم السلام) گردد.(3)