آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

جمعى از مردم مکّه برای اینکه از ناحیه اسلام و قریش هر دو آسوده خاطر باشند، خدمت پیامبر(ص) اظهار اسلام می کردند، ولی در برابر قریش، به نیایش و عبادت بت ها مى پرداختند. آیه فوق به شدت عمل در برابر آنها دستور می دهد.

در آیه (91) سوره «نساء» می خوانیم: «سَتَجِدُونَ آخَرینَ یُریدُونَ أَنْ یَأْمَنُوکُمْ وَ یَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ کُلَّما رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْکِسُوا فیها فَإِنْ لَمْ یَعْتَزِلُوکُمْ وَ یُلْقُوا إِلَیْکُمُ السَّلَمَ وَ یَکُفُّوا أَیْدِیَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أُولئِکُمْ جَعَلْنا لَکُمْ عَلَیْهِمْ سُلْطاناً مُبیناً»؛ (به زودى جمعیت دیگرى را مى یابید که مى خواهند هم از ناحیه شما در امان باشند، و هم از ناحیه قوم خودشان [که مشرکند؛ ولى] هر زمان آنان را به سوى فتنه [و بت پرستى] باز گردانند، با سر در آن فرو مى روند! اگر از درگیرى با شما کنار نرفتند و پیشنهاد صلح نکردند و دست از شما نکشیدند، آنها را هر جا یافتید اسیر کنید و [یا] به قتل برسانید! آنها کسانى هستند که ما براى شما، تسلط آشکارى نسبت به آنان قرارداده ایم).
شأن نزول:
براى آیه فوق شأن نزول هاى مختلفى نقل شده که یکى از مشهورترین آنها این است:
جمعى از مردم «مکّه» به خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى آمدند و از روى خدعه و نیرنگ اظهار اسلام مى کردند، اما همین که در برابر قریش و بت هاى آنها قرار مى گرفتند به نیایش و عبادت بت ها مى پرداختند.
و به این ترتیب مى خواستند از ناحیه اسلام و قریش هر دو آسوده خاطر باشند، از هر دو طرف سود ببرند و از هیچ یک زیان نبینند، و به اصطلاح در میان این دو دسته دو دوزه بازى کنند.
آیه فوق نازل شد و دستور داد مسلمانان در برابر این دسته شدت عمل به خرج دهند.(1)، (2)