آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

طی الارض امر ممکنی است که برحسب مدارک قاطع دینى در مورد معراج جسمانى پیامبر(ص) و حاضر شدن بلقیس در محضر سلیمان(ع) واقع شده؛ آری خداوند متعال مسلما قدرت دارد یک فرد را که مورد عنایت و توجّه مخصوص اوست، در یک شب از مدینه تا مدائن که متجاوز از صد فرسخ است ببرد و برگرداند.

مى دانیم حرکت و سرعت سیر اجسام متحرّک همه یکسان نیست؛ مثلا، آن سرعتى که اسب سوار دارد به مراتب کمتر از سرعت اتومبیل و ترن است؛ و سرعت سیر ترن و اتومبیل نسبت به هواپیما قابل مقایسه نیست؛ و سرعت سیر هواپیما نسبت به سرعت حرکت زمین برگِرد خورشید (حرکت انتقالى) که در هر ثانیه اى 30 کیلومتر مى باشد ناچیز است؛ و بالاخره سرعت سیر زمین نسبت به نور که در هر ثانیه اى سیصد هزار کیلومتر راه طى مى کند و در یک ثانیه مى تواند هفت مرتبه بر گرد زمین بچرخد، چیزى نیست.
البتّه پیش از آن که هواپیما و ترن و اتومبیل اختراع شود، مردم سرعت سیرى که در یک ساعت به ده ها و صدها فرسخ برسد محال مى دانستند و معلوم است که این محال، محال عادّى بود نه عقلى؛ و ممکن است در آینده دستگاه هایى اختراع شود که داراى سرعت سیرى مانند حرکت زمین بر گرِد خورشید یا حرکت «الکترون» برگرد هسته مرکزى «اتم» یا زیادتر از آن باشد.
وقتى روشن شد که این سرعت محال عقلى نیست، در این صورت خداوند متعال مسلّماً قدرت دارد یک فرد را که مورد عنایت و توجّه مخصوص اوست، در یک شب از مدینه تا مدائن که متجاوز از صد فرسخ است ببرد و برگرداند؛ بلکه ما برحسب مدارک قاطع دینى به معراج جسمانى پیغمبر اسلام(علیه السلام) معتقدیم و از نظر اتّکاى به قدرت نامحدود خداوند متعال این موضوع را کاملا قبول داریم.
در قرآن مجید - کتاب مقدّس آسمانى - مطالبى هست که همه آنها روى همین اساسى (قدرت خداوند) مورد قبول ماست؛ مثلا پیش از آن که بلقیس ملکه سبا وارد محضر سلیمان(علیه السلام) گردد، سلیمان(علیه السلام) براى آن که اعجازى را به او نشان دهد و دل وى را بر طرف خدا جلب کند، به حضّار بارگاه خود فرمود: «اَیُّکُمْ یَاْتِینِى بِعَرْشِهَا...»؛ ((سلیمان) گفت: اى بزرگان! کدام یک از شما تخت او را براى من مى آورد پیش از آن که به حال تسلیم نزد من آیند؟ عفریتى از جن گفت: من آن را نزد تو مى آورم پیش از آن که از مجلست برخیزى و من نسبت به این امر توانا و امینم!
(امّا) کسى که دانشى از کتاب (آسمانى) داشت گفت: پیش از آن که چشم بر هم زنى، آن را نزد تو خواهم آورد، و هنگامى که (سلیمان) آن (تخت) را نزد خود ثابت و پابرجا دید گفت: این از فضل پروردگار من است...).(1)
اصولا در تحلیل معجزات و کرامات، نباید مقیاس هاى مادّى و امکانات محدود بشر را در نظر گرفت؛ اعجاز امرى خارق العاده است و از قدرت نامحدود پروردگار سرچشمه مى گیرد.(2)