امام باقر(ع) پنجمین امام شیعه از مادري به نام فاطمه دختر امام حسن(ع) متولد شد و توسط «ابراهیم بن ولید بن عبدالملک» مسموم و به شهادت رسید و در بقیع دفن شد. نقش انگشتری ایشان که معمولاً شعار ائمه در برخورد با مشکلات زمان خود بود، «اَلْعِزَّةُ لِلّهِ جَمِیعا» بوده است. از سویی حضرت را باقر می گفتند؛ زیرا شکافنده علم بوده و اصولش را مشخص و طرز استنباط فروع علم از اصول آن را بیان كرده است. همچنین پيامبر(ص) به جابر فرمود كه عمرت طولانی می شود و فرزندم را خواهی ديد كه هم نام من است، سلام مرا به او برسان.

این حدیث را عده ی زیادی از صحابه نقل کرده اند؛ ازجمله: امیرالمؤمنین(ع)، امام حسن(ع)، ابوذر غفارى، عبدالله بن عباس، ابوسعید خدرى، براء بن عازب، عمران بن حُصین، ابولیلى انصارى، بریدة بن حصیب، عبدالله بن عمر، عمرو بن عاص، وهب بن حمزه، حبشى بن جناده،  جابر بن عبدالله انصارى و ... .