مسأله ضرورت «حكومت» در روايات اسلامى بازتاب گسترده اى دارد و در آنها تصريح شده كه مردم به هر حال نيازمند به امير و زمامدارى هستند، خواه نيكوكار باشد يا بدكار! و بدون حکومت نظام جامعه فاسد مى شود. مردم بدون حكومت نمى توانند زندگى كنند و حتى يك حكومت ظالم، از هرج و مرج و بى حكومتى بهتر است. از این رو امام علی(ع) می فرماید: «زمامدار ظالم و ستمگر بهتر است از فتنه [و هرج و مرجى] كه پيوسته در جامعه وجود داشته باشد».

بعد از غيبت امام مهدى(عج) حيرت و شك، جامعه شيعى را در سطح عوام مردم فرا گرفت؛ ولى با تلاش و تبليغ علما و اصحاب اين حيرت رفع شد. از جمله این تلاشها مي توان به تأليف كتاب هايى چون «الغيبة» نعمانى؛ «الامامة و التبصرة من الحيرة» على بن بابويه قمى؛ «اكمال الدين و اتمام النعمة» شیخ صدوق و «الغيبة» شيخ طوسى اشاره كرد.