زیاد فردی مجهول الوالد بود، اما تیزهوشی و سخنوری اش سبب شد بعدها از طرف حضرت علی(ع) - شاید بدین جهت که جذب دستگاه معاویه نشود - فرماندار فارس شد و تا سال ها بعد، حتی پس از تسلط معاویه بر قلمرو اسلامی، زیر بار حکومت اموی نرفت. اما معاویه با طراحی نقشه ای، به وی - به سبب ناهنجاری های اخلاقی مادر زیاد - پیشنهاد برادری داد. زیاد تطمیع شد و سالیان دراز، به حکومت معاویه خدمت کرد و هزاران نفر از دوستداران علی(ع) در کوفه و عراق را به شهادت رساند. عبیدالله، از مسببان خونبار عاشورا پسر او بود.