اولین بار خلف حلاج و پسرش احمد در ری به تبلیغ قائمیت محمد بن اسماعیل پرداختند اما کارى از پیش نبردند. سپس مردى به نام غیاث، امیرحسین مروزى حاکم قدرتمند مرورود را به کیش اسماعیلى درآورد. پس از او ابوحاتم رازی حاکم ری و آل زیار در شمال ایران را به کیش اسماعیلى در آورد. نسفی هم در خراسان امیر نصر دوم سامانی را وارد مذهب اسماعیلیه کرد. در ادامه ابویعقوب سجستانى رهبر قرامطه رى شد و بعد از سالها تبلیغ مهدویت محمد بن اسماعیل با تلاش المعزّلدین الله به فاطمیان پیوست و پرونده قرمطیان در ایران بسته شد.

«علی محمد باب» در ابتدا طی نامه نگاری هایی که با برخی پیروانش داشت، ادعای مهدویت کرد و حتی برخی از آن پیروان به خاطر شدت شگفتی و دور از ذهن بودن چنین ادعایی از او روی گرداندند. او هنگامی که از زندان ماکو به چهریق برده می شد صریحا ادعای مهدویت نمود. چنین ادعایی علاوه بر ناسازگاری با شخص علیمحمد و نشانه هایی که درباره زمان ظهور در روایات گفته شده، با ادعای اولیه خود او مبنی بر ماموریت و واسطه بودن برای امام زمان(عج) نیز تناقض دارد.