خداوند در آيات قرآن، ادای امانت و وفای به عهد را از صفات مومنین راستین دانسته و می فرماید: «آنها كسانى هستند كه نسبت به امانت ها و عهد و پيمانشان رعایت مى كنند». ممکن است ذکر عهد و پیمان در کنار يک ديگر، امانت ها را نوعی عهد، و پيمان ها را نوعی امانت بداند. تعبير به رعايت، به معنى مراقبت كامل است؛ شخص امانت دار و یا کسی که پيمانى را بسته، بايد چنان مراعات كند كه هيچ گونه آسيبى به امانت و عهدش نرسد.