ابوالعباس ضبىّ درباره غدیرخم چنین سروده: «لعلیّ الطهر الشهیر**مجد أناف على ثبیر/ صنو النبیّ محمّد و**وصیّه یوم الغدیر/ وحلیل فاطمة ووا لد**شبّر وأبو شبیر»؛ (براى على که پاک و مشهور است مجد و عظمتى است که زیاده بر کوه ثبیر است. برادر پیامبر(ص) و وصىّ او در روز غدیر و همسر فاطمه(س) و پدر حسن و حسین(ع) است).
قرآن کریم مریم(س) را بانوی برگزیده ی خدا، بانوی پاک و مطهر، بهترین زنان عصر خود، مظهر عفاف، الگوی مؤمنان، دختری عابد، بسیار راستگو و هم سخن با فرشتگان دانسته و می فرماید: «فرشتگان گفتند: اى مریم! خدا تو را برگزیده و پاک ساخته و بر تمام زنان جهان، برترى بخشیده است...». منابع اسلامی، وفات حضرت مریم(ع) را پیش از به صلیب کشیده شدن حضرت عیسی (ع) دانسته از این رو حضور مریم (ع) در مراسم به صلیب کشیده شدن فرزندش واقعیت ندارد.
قال علي (عليه السلام):
اَلْحَاجُّ وَالْمُعْتَمِرُ وَفْدُ اللَّهِ، وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُکْرِمَ وَفْدَهُ وَ يَحْبُوَهُ بِالْمَغْفِرَةِ.
حج گزار و عمره گزار، واردشدگان بر خداوند مى باشند و بر خدا است که وارد شده بر خود را گرامى داشته، او را مشمول مغفرت و آمرزش خويش قرار دهد.
وسائل الشيعه: 4/116