شأن نزول آیه (67) سوره «مائده»

شأن نزول آیه (67) سوره «مائده» چه می باشد؟

روایات بسیاری ازصحابه نقل شده که با صراحت می گوید: این آیه در جریان غدیر خم درباره على(ع) نازل شده. مراسم حجة الوداع که به پایان رسید، در مسیر بازگشت از مکه در سرزمین غدیر خم ناگهان پیامبر(ص) دستور توقف به همراهان داد.در آن سرزمین گرم، پیامبر(ص) نماز خواند و بعد خطبه ای طولانی برای مردم بیان کرد که در ضمن خطبه بعد از ذکر مقدماتی فرمود: «فَمَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاه» و بعد هم از مردم بر ولایت امام علی(ع) بیعت گرفت.

ماجراى غدیر خم؟

ماجراى غدیر چگونه بود؟

در حجة الوداع، جمعيت بسيار حاجيان به همراه پیامبر(ص) به سرزمين غدير خم رسيدند. پيامبر(ص) که مأمور ابلاغ پيام مهمي بود، علی رغم گرمای شدید هوا، دستور دادند حاجيان پيش افتاده برگشته و منتظر عقب افتادگان شوند. بعد منبری از جهاز شتران برای پيامبر(ص) فراهم شد و ايشان بعد از حمد و ثنای الهی از دو نعمت گران قدر، قرآن و عترت برای امت گفتند و سپس علي(ع) را بعنوان رهبر و جانشين بعد از خود معرفی نمودند. بعد اصحاب از جمله عمر و ابوبکر اين منصب الهی را به علی(ع) تبريک گفتند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال على بن الحسين السجّاد عليه السّلام :

اَيُّما مُؤ مِنٍ دَمِعَتْ عَيْناهُ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ وَ مَنْ مَعَه حَتّى يَسيلَ عَلى خَدَّيْهِ بَوَّاءَهُ اللّهُ فىِ الْجَنَّةِ غُرَفاً.

هر مؤ منى که چشمانش براى کشته شدن حسين بن على عليه السّلام و همراهانش اشکبار شود و اشک بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد.

ينابيع الموده ، ص 429