منظور از ذریّه در اين جا فرزندان خلفی(جانشینان شایسته) هستند كه عملکردشان در چارچوب آموزه های اجداد معصوم شان باشد.
قرآن مي فرمايد: «وقتی قيامت برپا مي شود، ملاك در آن روز نسب نيست» و در جای دیگر معیار برتری را «تقوا» بیان کرده است.
اگر تقوا نباشد فرزند پیامبر(ص) بودن فضیلتی به همراه ندارد، همچون پسر نوح كه خطاب آمد: «او از اهل تو نيست».
حتّی طبق آیات قرآن، پیامبر(ص) كه اصل اين شجره طيّبه است اگر مشرک شود یا بر خداوند دروغ بندد مجازات می گردد.
روایاتی نیز وجود دارد که رستگاری را مربوط به اهل بیت «معصوم»(ع) به عنوان بارزترین مصداق سادات می دانند.

مفسرین و دانشمندان اهل تسنن در کتب«بحر المحیط»، «ینابیع المودة»، «مناقب» و«الاعتقاد»، نقل مى کنند: آیه فوق درباره على(ع) نازل شده است. همچنین روایات متعددى در منابع شیعه، مانند: «کافى» و تفسیر«عیاشى» و کتب«صدوق»  نقل شده: که منظور از «اولوا الامر» ائمه معصومین(ع)مى باشد و حتى در بعضى از آنها نام امامان صریحاً ذکر شده است.