1- «بَحیره»: حیوانى بود که پنج بار زائیده بود، در جاهلیت گوش چنین حیوانى را شکاف وسیعى مى دادند، و آن را آزاد مى گذاشتند. 2- «سائبه»: شترى بوده که دوازده یا ده بچه مى آورد، آنها آن را آزاد مى ساختند. 3- «وصیله»: گوسفندى که هفت بار فرزند مى آورد یا دوقلو مى زائید. کشتن چنان گوسفندى نیز در جاهلیت حرام بود. 4- «حام»: حیوان نرى بود که ده بار از آن براى تلقیح استفاده مى کردند و هر بار فرزندى از نطفه آن به وجود مى آمد، کسى حق سوار شدن بر آن را نداشت.

با توجه به آیات 92 ـ 98 سوره «کهف» سدّی توسط ذوالقرنین برای دفاع از عده ای که از ناحیه دشمنان سرسختى به نام «یأجوج و مأجوج» در عذاب بودند، از فولاد ساخته شد و با لایه اى از مس پوشیده شد تا از نفوذ هوا و پوسیدن حفظ شود و به قدرى مستحکم بود که آن گروه مفسد، قادر نبودند از آن بالا بروند، و نه قادر بودند در آن شکافی ایجاد کنند.