«قلب» در اصل به معناى دگرگون ساختن چيزى است، و اصطلاحاً به دو معنا استعمال مى شود: 1- عضوى كه وسيله رسانيدن خون به تمام بدن است؛ 2- روح و عقل و علم و فهم و شعور انسان. ضمنا «قلب» به مركز و مغز هر چيزى نيز گفته مى شود و خالص هر چيزى را نیز قلب آن مى گويند.
 

طبق ظاهر آيه «و التین و الزیتون»، دو ميوه معروف انجیر و زیتون است، اما با توجه به سوگندهاى بعد مناسب است که به معنای دو كوه يا دو مركز مقدس و مورد احترام باشد و منظوردو کوهى است که شهر دمشق و بیت المقدس بر آنها قرار گرفته؛ چرا که این دو محل، سرزمین قیام بسیارى از انبیاء و پیامبران بزرگ خدا است. برخی گفته اند: تین مدینه و زیتون بیت المقدس است.