لشکر اسلام براى مقابله با دشمن نیاز به گرفتن کمک از مردم داشت. هر کس به اندازه وسع خود پرداخت کرد. منافقان، کسانى که زیاد پرداخته بودند را به عنوان ریاکار معرفى مى کردند، و کسانى که مقدار ظاهراً ناچیزى کمک نموده بودند را به باد مسخره و استهزاء مى گرفتند. آيات فوق نازل شد و آنها را از عذاب خداوند بیم داد.