مفهوم احاطه گناه، این است که انسان آن قدر در گناهان فرو رود که زندانى براى خود بسازد زندانی که منافذ آن بسته باشد. چنین کسانى به کرم هائى مى مانند که اطراف خود پیله اى مى تنند، پیله اى که آنان را زندانى و سرانجام خفه مى کند.