قرآن در ارتباط با پایان جهان می فرماید: «تمام کسانى که بر صفحه زمین هستند در پایان جهان نابود مى شود». با این وجود، آیا بهشت و دوزخ نیز در پایان جهان فانى و نابود مى شوند؟ در حقیقت هلاک و فنایی که در قیامت واقع می شود مربوط به دنیا و آنچه در دنیاست، اما بهشت و دوزخ، چه آن را در باطن و درون این جهان بدانیم، و چه در بیرون و محیط بر این جهان، آنها جزء این دنیا نیستند که حکمِ فنا و نابودى، نظامِ آنها را شامل گردد، آنها متعلق به جهان دیگر و آخرتند، و نه این جهان.

علم به وقوع قیامت تنها نزد خداوند است، و هیچ کس جز او نمى تواند وقت آن را آشکار سازد، ولى دو نشانه سربسته براى آن بیان مى کند: 1- قیام ساعت در آسمان ها و زمین، مسأله سنگینى است؛ چه حادثه اى ممکن است از این سنگین تر بوده باشد، در حالى که در آستانه قیامت، همه کرات آسمانى به هم مى ریزند، آفتاب خاموش، ماه تاریک، ستارگان بى فروغ و اتم ها متلاشى مى گردند، و از بقایاى آنها جهانى نو، با طرحى تازه ریخته مى شود. 2- قیام ساعت، ناگهانى است، یعنى: بدون مقدمات تدریجى، و به شکل انقلابى تحقق مى یابد.