قرآن خداوند را از همه «صادق تر» دانسته و می فرماید: «كيست كه از خداوند، راستگوتر باشد؟!». اين تعبیر به خاطر آن است كه دروغ يا از جهل و بی خبری از واقعیت ها سرچشمه مى گيرد و يا از ضعف و ناتوانى و احتیاج، و چون هيچ يك از اين صفات در ذات پاكش راه ندارد، او از همه صادق تر است. بعضى معتقدند كه تعبير به راستگوتر تنها از نظر كميّت امكان پذير است نه كيفيت؛ ولى حق اين است كه از نظر كيفيت نيز مراتب مختلفى براى صدق، تصوّر مى شود و «اصدق» کسی است که گفتارش در تمام ابعاد، مطابق واقع باشد.