تسبیح کوه ها و پرندگان با حضرت داود(ع)

منظور قرآن از این که کوه ها و پرندگان با داود(علیه السلام) تسبیح مى گفتند چیست؟

در این که هم صدا شدن کوه ها و پرندگان با داود(ع) به چه صورت بوده، در میان مفسران گفتگو است؛ 1 ـ این صداى جذاب داود(ع) بود که پرندگان را به سوى خود جذب مى کرد. 2 ـ این تسبیح یک نوع تسبیح توأم با درک و شعور است که در باطن ذرات عالم وجود دارد. 3 ـ منظور همان «تسبیح تکوینى» است، چرا که هر موجودى نظامى بسیار دقیق و حساب شده دارد و این نظام از خداوندى حکایت مى کند که داراى تمام صفات کمال است. البته هر سه تفسیر باهم قابل جمع اند.
 

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمامُ علىٌّ(عليه السلام)

إنّ لکلٍّ أجلا لا يَعْدُوهُ

براى هر چيز مدّتى است که از آن تجاوز نمى کند

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 46