استدلال فخر رازی براي اثبات «رويت» خداوند

فخر رازي براي اثبات «رويت» خداوند چه استدلالی آورده است؟

«فخر رازی» در اثبات رویت خداوند می گوید: قرآن عدم رويت را به عنوان مدح پروردگار مى گويد و اين مدح در صورتى صحيح است كه امكان رؤيت وجود داشته باشد. دليل ديگر اين كه آيه مى گويد: چشم ها او را نمى بيند، مفهوم‌اش اين است که حسّ ديگرى را (حس ششم) خداوند در آخرت مى آفريند تا به وسيله آن او را ببيند! دليل سوم اين كه «ابصار» به صيغه جمع آمده و معنايش اين است كه تمام چشم ها او را نمى بيند و مفهوم مخالف آن اين است كه بعضى از چشم ها مى تواند او را مشاهده كند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

مَنْ دَمِعَتْ عَيْنُهُ فينَا دَمْعَةً لِدَمٍ سُفِکَ لَنا اَوْ حَقٍّ لَنا نُقِصْناهُ اَوْ عِرْضٍ اُنْتُهِکَ لَنا اَوْلاَِحَدٍ مِنْ شيعَتِنا بَوَّاءهُ اللّهُ تَعالى بِها فِى الْجَنَّةِ حُقُباً.

امالى شيخ مفيد، ص 175