واژه «رِزْق» به معنى بخشش و عطاى مستمر است، خواه دنيوى باشد يا اخروى، ولى غالبا در مورد رزق‌ هاى مادّى به كار رفته؛ هرچند استعمال آن در رزق‌هاى معنوى نيز كم نيست؛ و از آنجا كه بخشنده انواع نعمت ‌هاى مادى و معنوى خداوند است، واژه «رَزّاق» از صفات خاصّه او است.