«سَحاب» از مادّه «سَحْب» (بر وزن محو) در اصل به معنى كشيدن است؛ و از آنجا كه ابرها به وسيله بادها كشيده مى شوند، و يا ابرها آب ها را به هر سو مى كشند؛ از این رو به آنها «سحاب» گفته می شود. همچنین گاه از باب تشبیه در معنى سايه و ظلمت به كار مى رود. جالب اينكه در بعضى از آيات به «سقناه» از مادّه «سوق» به معنى راندن، تعبیر شده است. زیرا خداوند بوسیله جریان هوا آن را به جاهای مختلف مى ‌راند.

حضرت رسول در روز غدیر، عمامه خود را به نشانه تاجگذاری بر سر علی نهاد تا هم نشانه عظمت و جلال او باشد و هم نشانه اینکه کسى که با این عمّامه تاج گذارى شده، براى مقامى مانند مقام پیامبرمهیّا شده است، با این تفاوت که او مبلّغ دین پیامبر بوده و پس از وى جانشین او است. نام عمامه پیامبر سحاب (ابر) است و آنچه به شیعه نسبت داده می شود که معتقدند علی در سحاب است اشاره به همین امر دارد نه آن افسانه هایی که ناصبی ها علیه شیعیان شایعه می کنند.