در خطبه 222 نهج البلاغه، اشاره به مردانى شده است كه خداوند از طريق الهامات قلبى نور هدايت را در دل آنها مى افكند. بنا به مضمون آیات قرآنی، این الهامات هرکس را که در راه خداوند تلاش کند و تقوی پیشه کند شامل می شود؛ زیرا وقتی خداوند بندگانى همچون مادر موسى(ع) را تنها نمى گذارد و مسير پر پيچ و خم آينده فرزندش را به او الهام مى كند، ممكن نیست صالحان ديگر را از اين فيض بزرگ محروم نماید.

«صادِقِين» مفهوم وسيعى دارد، ولى از روايات استفاده مى شود که منظور از آن، تنها«معصومين» هستند. کما اينکه پيامبر(ص) در مورد «کونُوا مَعَ الصّادِقينَ» فرمود: «مأمورين به اين دستور همه مؤمنانند و عنوان صادقين مخصوص برادرم على(ع) و اوصياء بعد از او تا روز قيامت است». در روايات ديگر آمده: «کُونُوا مَعَ الصّادِقينَ» يعنى«مَعَ مُحَمَّد وَ أَهْلِ بَيْتِه». اگر منظور از صادقان مجموع امت باشد، اتحاد تابع و متبوع خواهد شد، در حالی که طبق ظاهر آيه پيروان از پيشوايان، و تابعان از متبوعان جدا هستند.

از آیات قرآن استفاده مى شود که شش نوع گواه براى دادگاه قیامت وجود دارد: 1- «ذات پاک خداوند». 2-  پیامبران و اوصیاء.  3ـ زبان و دست و پا و چشم و گوش و پوست. 4ـ فرشتگان. 5ـ زمین. 6ـ زمان در حقیقت ایمان به چنین گواهانی کافی است که انسان در مسیر حق و عدالت و پاکی حرکت نماید..